Έρωτας! Δίψα για ζωή, η ένωση με το όλον. Όταν ερωτεύεσαι υπάρχεις αναζητάς τον εαυτό σου, ωθείς τα όρια σου στα άκρα. Γνωρίζεις καινούργιες πτυχές σου που είχες ξεχασμένες ή που ποτέ δε σου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσεις. Ζωγραφίζεις καινούργιες εικόνες στο μυαλό σου, σφυρηλατείς καινούργιους γαλαξίες, ανοίγεσαι σε νέα δεδομένα.
Η ισχυρή λαχτάρα για την ένωση των ψυχών ανοίγει νέες πόρτες και βλέπεις μέσα σου.
Βαδίζεις στο εγώ σου, μαθαίνεις τις αντοχές σου. Όσο μεγαλύτερη η δίψα για την εκπλήρωση τόσο μεγαλύτερες και οι αντοχές. Όσο μεγαλύτερος ο πόνος τόσο μεγαλύτερη δύναμη χτίζεται. Ο πόνος είναι η ίδια η ζωή. Ο πόνος είναι η μάθηση, και μαθαίνεις να ζεις μέσα από αυτόν. Δεν γίνεται να ωριμάσεις δίχως να πονέσεις.
Δε γίνεται να μεγαλώσεις αν πρώτα δεν πέσεις κάτω πολλές φορές.
Και έτσι πεσμένος όπως είσαι έρχεται η στιγμή που συναντάς δυο πράσινα μάτια και αντικρίζεις και πάλι το φως. Πόσο φως μπορούν δυο μάτια να κρύβουν, ένα πρόσωπο λαμπερό σαν τον ήλιο. Τι κι αν στην αρχή τα μάτια σου συνηθισμένα στο σκοτάδι τυφλώνονται, σιγά σιγά αρχίζουν να ανοίγουν. Αυτόν τον άνθρωπο ερωτεύεσαι, αυτόν που μέσα του βλέπεις τον καλύτερο σου εαυτό.
Σου θυμίζει ποιος ήσουν πριν γίνεις κάποιος άλλος.
Πριν χαθείς μέσα στους δρόμους της ζωής. Και σε βάζει πάλι στο σωστό δρόμο. Στο δρόμο που θες πλέον να αντιμετωπίσεις τις αδυναμίες σου και γίνεσαι μέρα με την ημέρα καλύτερος άνθρωπος. Σε βάζει σε επικοινωνία με τον ανώτερο σου εαυτό. Αυτό είναι ο έρωτας, ένας δρόμος ανηφορικός, και όπως κάθε τέτοιος δρόμος έχει κούραση.
Μα η δύναμη που κρύβει μέσα του σου δίνει το κουράγιο να μην τα παρατάς.
Μόνο αυτοί οι έρωτες αξίζουν. Σε ποτίζουν με υπομονή και ξέρεις να περιμένεις. Ελπίζεις και πιστεύεις με όλη τη δύναμη της ψυχή σου πως θα έρθει η κατάλληλη στιγμή που θα τον ζήσεις. Θα τον σφίξεις μες στην αγκαλιά σου, όπως κάνεις κάθε βράδυ νοερά πριν κοιμηθείς. Σε κάνει να πιστεύεις πως τα όνειρά σου μια μέρα θα βγουν αληθινά.
Πηγή : nancysblog.gr
