Μη διστάζεις να αναζητάς ανατροφοδότηση από τους γύρω σου για να το πετύχεις.
Αν ένας άνθρωπος ονειρεύεται να γίνει ηγέτης στον επαγγελματικό του χώρο, με τη γενικότερη έννοια, δηλαδή εκείνη της ανάληψης δράσης και της μεταλαμπάδευσης ενός οράματος σε μια ομάδα, τότε πρέπει αρχικά να γίνει ηγέτης του εαυτού του. Τι σημαίνει, ακριβώς, αυτό; Πολύ απλά, οφείλει να κατακτήσει τη δεξιότητα της αυτοεπίγνωσης. Οι ηγέτες που γνωρίζουν πραγματικά ποιοι είναι, αλλά και τι αντίκτυπο έχουν οι πράξεις τους, μπορούν να γίνουν περισσότερο αποτελεσματικοί και να λειτουργήσουν με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Και σε αυτή την τελευταία λέξη κρύβεται, πιθανώς, το κλειδί της επιτυχίας. Διότι, αυτοπεποίθηση και αυτοεπίγνωση είναι δύο έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες. Συχνά, τόσο στα 1:1 coaching sessions με γυναίκες executives, όσο και στα leaderships workshops που πραγματοποιώ, το ζήτημα της αυτοπεποίθησης δεν αργεί να εμφανιστεί. Και η ερώτηση παραμένει: για ποιο λόγο οι γυναίκες, παρ’ όλο που καταγράφουν μεγαλύτερα ποσοστά αυτοεπίγνωσης απ’ ό,τι οι άνδρες συνάδελφοί τους, εξακολουθούν να έχουν χαμηλότερη αυτοπεποίθηση και κατ’ επέκταση διστάζουν να διεκδικήσουν θέσεις ηγεσίας και ευθύνης τόσο συχνά όσο οι άνδρες;
Η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης δεν είναι εύκολο ζήτημα και κάθε μία από εμάς το διαχειρίζεται διαφορετικά. Υπάρχουν, ωστόσο, κάποια συγκεκριμένα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε με σκοπό να αντιληφθούμε τι είναι αυτό που μας εμποδίζει από το να εξελιχθούμε ακόμα περισσότερο.
1.Ξεκίνα από τον εαυτό σου
Το πρώτο βήμα προς μια ενισχυμένη αυτοπεποίθηση είναι να η κατανόηση του εαυτού. Τι είναι αυτό που θέλεις πραγματικά; Ποιες είναι οι αξίες σου και πώς τις τιμάς καθημερινά; Ποιο είναι το όραμά σου και τι αντίκτυπο θέλεις να έχεις στους συνανθρώπους σου; Τι στόχους βάζεις στη ζωή σου; Όλα αυτά τα μεγάλα ερωτήματα και η προσπάθεια απάντησής τους μας φέρνουν όλο και πιο κοντά στον πραγματικό μας εαυτό και τις ανάγκες του.
Σε αυτή τη διαδικασία είναι σημαντικό να μη φοβόμαστε τον ειλικρινή διάλογο με τον εαυτό μας. Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που θα διαλέξουμε για να κάνουμε αυτή τη δύσκολη “συζήτηση” (coaching, ημερολόγιο, mindfulness, έμπιστοι φίλοι κ.λπ.), το σημαντικότερο είναι να μην την αγνοήσουμε. Και θυμήσου: ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσεις κάτι που έχεις αναβάλει εδώ και καιρό.
2.Μην υποτιμάς τον αντίκτυπο των πράξεών σου
Η αυτοεπίγνωση είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Από τη μία πλευρά είναι η εσωτερική αυτοεπίγνωση – ό,τι πολύ περιεκτικά περιγράψαμε πιο πάνω – και από την άλλη η εξωτερική αυτοεπίγνωση, η ικανότητα να “διαβάζουμε” ορθά το πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Κάποιες έρευνες σχετικά με τη σχέση γυναίκας/ηγεσίας υποστηρίζουν ότι οι γυναίκες συνήθως υποτιμούν τον αντίκτυπο που έχουν οι πράξεις τους στους άλλους. Ενώ, πιθανώς, να αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως εν δυνάμει ηγέτιδες, αμφιβάλλουν για το πώς τις βλέπουν οι άλλοι. Λανθασμένα θεωρούν ότι αναπαράγουν τα στερεοτυπικώς συνδεδεμένα ανδρικά χαρακτηριστικά με την ηγεσία και ότι κατακρίνονται γι’ αυτό.
Ωστόσο, με το να θεωρούν ότι οι άλλοι υποτιμούν την αξία τους, σαμποτάρουν τον ίδιο τους τον εαυτό και διστάζουν να διεκδικήσουν υψηλότερες και καλύτερες αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Ένας ουσιαστικός τρόπος για να ξεπεράσουμε το εμπόδιο αυτό είναι να ζητήσουμε από φίλους και συναδέλφους να μας δώσουν συγκεκριμένα παραδείγματα του θετικού αντικτύπου που μπορεί να είχαν κάποιες επιλογές ή πράξεις μας σε αυτούς. Θα μας βοηθήσουν, έτσι, να κατανοήσουμε όχι μόνο τον πραγματικό αντίκτυπο που έχουμε στους άλλους, αλλά και να ανακαλύψουμε δυνατά σημεία (συμπεριφορές και δεξιότητες), τα οποία, πιθανώς, να αγνοούσαμε μέχρι τώρα. Δουλεύοντας πάνω στα δυνατά μας σημεία ενισχύουμε, αδιαμφισβήτητα, την αυτοπεποίθησή μας!
3.Αναζήτησε στοχευμένη και συγκεκριμένη ανατροφοδότηση
Η ανατροφοδότηση (feedback) θεωρείται μία από τις βασικότερες ηγετικές δεξιότητες και είναι εξαιρετικά σημαντικό όχι μόνο να την προσφέρουμε, αλλά και να τη λαμβάνουμε. Ειδικά αν επιθυμούμε να κατανοήσουμε περισσότερο τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια των άλλων. Ωστόσο, οι γυναίκες, αν και αναζητούν την ανατροφοδότηση, δεν τη λαμβάνουν τόσο συχνά όσο οι άνδρες συνάδελφοί τους. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η ανατροφοδότηση που λαμβάνουν είναι συνήθως αρνητική και ασαφής.
Σκέψου το ακόλουθο: δουλεύεις πάνω σε ένα project, το οποίο, αν και κάνεις ό,τι θεωρείς καλύτερο, δεν ευδοκιμεί. Ο πελάτης απογοητεύεται και επιλέγει τον ανταγωνιστή. Αναζητάς ανατροφοδότηση από τον επικεφαλής: “τι έκανα λάθος;”, ρωτάς, μόνο για να λάβεις την αόριστη απάντηση: “τίποτα, τίποτα, τα πήγες μια χαρά”. Αργότερα μαθαίνεις τυχαία ότι ο επικεφαλής μίλησε για την άσχημη απόδοσή σου σε συνάδελφο…
Όταν η αρνητική ανατροφοδότηση δεν είναι σαφής και δεν χρησιμοποιεί παραδείγματα και συγκεκριμένες περιστάσεις, δεν βοηθά στην εξέλιξη των συναδέλφων μας. Για τον απλό λόγο ότι οι γενικότητες δεν στοχοποιούν συγκεκριμένες συμπεριφορές που λειτουργούν εναντίον τους. Έτσι, δεν γνωρίζουν ποτέ τι είναι αυτό που μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Αντιστοίχως, η ασαφής θετική ανατροφοδότηση λειτουργεί κατασταλτικά, καθώς αποκρύπτει τις συμπεριφορές που προσθέτουν αξία και πρέπει να συνεχιστούν.
Δουλεύοντας πάνω στα δυνατά μας σημεία ενισχύουμε,
αδιαμφισβήτητα, την αυτοπεποίθησή μας!
Μη διστάζεις, λοιπόν, να αναζητάς ανατροφοδότηση. Δημιούργησε έναν κύκλο λίγων ατόμων, συναδέλφων ή φίλων, που με ειλικρίνεια θα είναι πρόθυμοι να συζητήσουν τον αντίκτυπο των πράξεων και των συμπεριφορών σου. Όμως, προσοχή! Η ανατροφοδότηση, αν και απαραίτητη για την αυτοεπίγνωσή μας, δεν αποτελεί θέσφατο. Όσο πιο καλά γνωρίζουμε τον εαυτό μας, τόσο καλύτερα μπορούμε να ισορροπήσουμε μεταξύ της εικόνας που προβάλλουμε και της εικόνας που θέλουμε να προβάλλουμε. Όσο πιο συνειδητά δεχόμαστε την ανατροφοδότηση, τόσο καλύτερα ενισχύουμε τα δυνατά μας σημεία και τις αξίες που μας καθοδηγούν.
Κοινώς, η τόνωση της αυτοπεποίθησής μας δεν είναι μοναχικό εγχείρημα, αλλά το αποτέλεσμα μιας διαδραστικής σχέσης του εσωτερικού με του εξωτερικού μας κόσμου.
Πηγή : thriveglobal.gr
