ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΜΟΤΙΜΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΙΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΣΑΒΒΑ ΠΑΤΣΑΛΙΔΗ


Ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου (ΘΟΚ) με ιδιαίτερη χαρά διοργανώνει το σεμινάριο με θέμα: “Προς τα πού πηγαίνει το σύγχρονο θέατρο; Μια ακτινογραφία των δρομολογίων του”. Στόχος του σεμιναρίου είναι να προσφέρει στους συμμετέχοντες μια εις βάθος ματιά στις σύγχρονες τάσεις και προκλήσεις του θεάτρου, υπό την καθοδήγηση του Ομότιμου Καθηγητή Θεατρολογίας Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, Σάββα Πατσαλίδη.

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ 

Και τα δύο μέρη του σεμιναρίου είναι με τέτοιο τρόπο διαρθρωμένα ώστε να αφορούν όλους όσους εμπλέκονται επαγγελματικά με τον χώρο (συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, θεατρολόγοι, σκηνογράφοι, κριτικοί, φιλόλογοι, μεταφραστές, δημοσιογράφοι κ.ά), καθώς επίσης και άτομα που γενικά παρακολουθούν συστηματικά θέατρο και θέλουν να βρίσκονται κοντά στις εξελίξεις.

Το σεμινάριο προσφέρεται δωρεάν. Για δηλώσεις συμμετοχής, παρακαλούμε αποστείλετε το ονοματεπώνυμό σας, την ιδιότητά σας και το τηλέφωνό σας στο nmourouzi@thoc.org.cy

ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ; ΜΙΑ ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΩΝ ΤΟΥ

Σάββας Πατσαλίδης: Oμότιμος καθηγητής θεατρολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

1: Σύντομη περιγραφή θέματος: 

Θέμα του σεμιναρίου είναι τα υπό διαμόρφωση δρομολόγια του σύγχρονου θεάτρου, ενός θεάτρου που δείχνει ότι για να μιλήσει για τη σύγχρονη κοινωνία και τον άνθρωπο δεν του αρκούν πλέον τα παλιά και δοκιμασμένα εργαλεία (γραφής, σκηνοθεσίας, υποκριτικής και κριτικής). Επιβάλλεται η ανανέωση. Και το ερώτημα που ζητά απάντηση είναι: πού αναζητούνται (και γιατί) τα καινούργια εργαλεία, και πώς χρησιμοποιούνται, και πού οδηγούν και με ποιους;

2: Αναλυτική περιγραφή 

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Μετά τις παλιές βεβαιότητες, τι και προς τα πού; 

Το θέατρο βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ένα δοκιμαστικό σωλήνα, σε ένα κρίσιμο στάδιο μεταβατικό όπου όλες οι κατακτημένες βεβαιότητες και τα συμπεράσματα αμφισβητούνται ως ανεπαρκή ή ως «ένοχα» παλαιών αμαρτημάτων. Από τον τρόπο γραφής και σκηνοθεσίας των ιστοριών και της διαμόρφωσης των χαρακτήρων του, μέχρι τη διαχείριση του λόγου, του χρόνου, του τόπου, της αρχιτεκτονικής, της ταυτότητας κ.λπ., παρατηρείται μια ριζική αγωνία αναθεώρησης. Το θέατρο επείγεται να ξαναγράψει τη βίβλο της «Γένεσής» του.

Η θέση του σεμιναρίου λέει ότι για να καταλάβει κανείς και να αξιοποιήσει τις σύγχρονες αλλαγές, πρέπει να αρχίσει από πολύ πιο πριν, από τα χρόνια του Διαφωτισμού και του μοντέρνου ρεαλισμού, οι αρχές των οποίων διαμόρφωσαν τις δομές των δυτικών κοινωνιών που σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο του θεάτρου και της θεωρίας του. Μέσα από αυτή τη σύγκριση ο ενδιαφερόμενος (καλλιτέχνης, συγγραφέας, θεατρολόγος κ.λπ) αποκτά μια πιο συμπεριληπτική και «εκλογικευμένη» εικόνα των όσων συμβαίνουν σήμερα. Αντιλαμβάνεται καλύτερα πώς (και γιατί) το θέατρο εγκαταλείπει τη λογική και τη σιγουριά της στέρεης μοντερνικότητας και παραδίδεται στη λογική και τις αβεβαιότητες της ρέουσας (της υγρής) μετα-μοντερνικότητας. Βλέπει πιο καθαρά πώς διαμορφώνονται τα βασικά συστατικά της θεατρικής τέχνης (βλ. έργο, χαρακτήρες, πλοκή, χρόνος, παράσταση/αναπαράσταση, σώμα/φύλο/ρόλοι), πού οδεύουν και κατά πόσο κομίζουν κάτι καινούργιο (και σύμφωνο με τις εξαγγελίες περί «θανάτου» του παλιού και της παράδοσης).

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Όλα χωράνε; Και τι μένει απέξω; 

Κάθε αλλαγή, και κυρίως όταν είναι κάθετη, κομίζει και μια σειρά από θέματα και προβλήματα που αξίζουν προσοχής και συζήτησης. Και αυτό θα αποτελέσει το υλικό του δεύτερου μέρους του σεμιναρίου, όπου θα συζητηθούν, σε συνάρτηση πάντα με το υλικό του πρώτου μέρους, έννοιες όπως: ελευθερία της έκφρασης, όρια και περιθώρια, πρωτοτυπία, λογοκρισία, δικαιωματισμός, ποιότητα, πολιτική ορθότητα, κουλτούρα της ακύρωσης, Μετα-αλήθεια και σχετικότητα, και πώς αυτά επηρεάζουν τη θεατρική σκέψη και γραφή και φυσικά την πράξη και την πρόσληψή της.

Τελικά ζούμε σε μια ελεύθερη ή ανελεύθερη κοινωνία; Ιδού το ερώτημα.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ

Στόχος του σεμιναρίου είναι να βάλει σε μια ευανάγνωστη τάξη όλα αυτά τα «ανοίκεια» και αταξινόμητα που λαμβάνουν χώρα στο σύγχρονο θέατρο (και την περφόρμανς), ώστε να μας κάνει «να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας» όταν τα υποδεχόμαστε μέσα σε μια αίθουσα ή στον δρόμο ή κάπου αλλού.

Κι ας μην ξεχνάμε και τούτο: όλοι όσοι κατοικούμε αυτό τον χώρο μετά βίας γεμίζουμε μια πολυόροφη πολυκατοικία. Οπότε καλό είναι να ξέρουμε με ποιους όρους συγκατοικούμε ώστε να υπάρχει δημιουργική αλληλοκάλυψη και εποικοδομητική κριτική. 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 

9:30-10:00

Εγγραφές/καφές

10:00-13:00

Α’ μέρος (Μετά τις παλιές βεβαιότητες, τι και προς τα πού;)

13:00-15:00

Διάλειμμα

15:00-18:00

Β’ μέρος (Όλα χωράνε; Και τι μένει απέξω;)