Χρήστος Λούλης: «Στην Ελλάδα μια αποτυχία δεν σημαίνει ότι τελείωσες ως καλλιτέχνης»


«Υπάρχουν και αυτοί που θέλουν να κάνουν συνέχεια τα ίδια πράγματα, νιώθουν ασφάλεια στην επαναλαμβανόμενη ρουτίνα τους».

Ένας ηθοποιός που μέσα από τις δουλειές του ωριμάζει και που πιστεύει πως στην Ελλάδα δεν σημαίνει ότι τελείωσες ως καλλιτέχνης με μια αποτυχία. Ένας πατέρας που προσπαθεί να μοιράζει το χρόνο του μεταξύ της οικογένειας και της δουλειάς του και που πάντα προσπαθεί να κάνει κάτι νέο, κάτι πρωτόγνωρο. …ένας δραστήριος ηθοποιός που ξέπλεξε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του και μας μίλησε για τις νέες του θεατρικές δουλειές , τις επαγγελματικές του ανησυχίες τους ταλαντούχους ηθοποιούς του της σχολής που δίδασκε και πολλά άλλα.

[blockquote style=”3″]Συνέντευξη στη Στέλλα Παπά [/blockquote]

-Κύριε Λούλη , από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μαθαίνουμε πως είστε σε μια πολύ δημιουργική περίοδο μιας και βρίσκεται σε πρόβες για αρκετά θεατρικά έργα αλλά και τα γυρίσματα της σειράς «ου φονεύσεις» την οποία σκηνοθετεί ο κύριος Kοκκινόπουλος ;

Ναι , όντως θεατρικά με πετυχαίνετε σε μια πολύ δημιουργική στιγμή. Κάνω πρόβες για δύο θεατρικές παραστάσεις . Είμαι στο θέατρο νέου κόσμου , στην παράσταση «Παλιοί καιροί» με σκηνοθέτη τον Γιάννη Χουβαρδά και συμπρωταγωνίστριες την Μαρία Κεχαγιόγλου και την Μαρία Σκουλά . Θα ανέβει τον Νοέμβριο . Τον Δεκέμβριο θ’αρχίσω πρόβες στο Εθνικό Θέατρο για την παράσταση ο Μισάθρωπος του Μολιέρου η οποία θα ανέβει τον Μάρτιο.

Όμως από τα γυρίσματα της σειράς «ου φουνεύσεις» έχω τελειώσει . Πρόκειται για μια σειρά από αυτοτελή επεισόδια . Εγώ συμμετείχα σ’ένα από τα πρώτα επεισόδια .

-Είστε ενθουσιασμένος για αυτές τις θεατρικές σας δουλειές , ανυπομονείτε περισσότερο για μια από τις δύο ;

Επειδή εκτός από ηθοποιός ,είμαι και πατέρας και τα παιδάκια, μου απορροφούν πολύ χρόνο, εγώ ενθουσιάζομαι όταν καταφέρνω να βγάλω τη μέρα χωρίς να πέφτω κάτω. Επιπλέον, οι δουλειές με τον Γιάννη Χουβαρδά πάντα με προκαλούν στο να γίνω καλύτερος . Είναι έργα αριστουργήματα και συνυπάρχω στη σκηνή με σπουδαίους συναδέλφους οπότε όσο και να κουράζομαι νιώθω πολύ τυχερός και ενθουσιασμένος.

-Άρα από τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεστε μαθαίνετε πράγματα ; Nα υποθέσω λοιπόν δεν νιώσατε ποτέ ότι έχετε ολοκληρωθεί ως ηθοποιός και ότι δεν έχετε πλέον κάτι άλλο να μάθετε ;

Αυτό εξαρτάται από το τι περιμένει ο κάθε ένας να πάρει από τον χώρο της υποκριτικής . Πολλοί συνάδελφοι μου μετά από χρόνια στo χώρο της υποκριτικής και αφού έχουν υποδυθεί αρκετούς ρόλους είπαν ότι δεν έχουν κάτι άλλο να δώσουν ή να υποδυθούν και τα παράτησαν. Εγώ για να μην το σταματάω σημαίνει ότι κάτι άλλο με κινεί ,κάτι που δεν τελειώνει. Κάτι που θα με κάνει διαφορετικό άνθρωπο , με άλλο τρόπο σκέψης . Μ΄αρέσει η δουλειά μου και τη χαίρομαι πολύ .Η ανταπόκριση σ’αυτό που κάνω , μου δίνει δύναμη και χαρά . Είμαι από αυτούς που θεωρούν οι υπόλοιποι ένας από τους καλύτερους στο χώρο, έτσι, ικανοποιείται η ματαιοδοξία μου , αυτό με κάνει να θέλω να γίνομαι καλύτερος και να δοκιμάζω κάθε φορά νέα πράγματα.

-Το ότι σας θεωρούν από τους καλύτερους στο χώρο σας αγχώνει ;

Όχι ιδιαίτερα , γιατί το ότι σε χαρακτηρίζουν κάποιοι ως καλύτερο δεν σημαίνει ότι είναι και αλήθεια είναι ίσως απλός κάποιες από τις υπερβολές που στηρίζονται στην καλή διάθεση του κόσμου και τον θαυμασμό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχω να λογοδοτήσω μόνο στο κοινό, έχω να λογοδοτήσω και σε κάτι μέσα μου, το οποίο κάθε φορά που πάω να το πιάσω μου φεύγει και όλο το κυνηγάω.

-Υπήρξε κάποια δουλεία στην οποία να νιώσατε ότι έχετε ωριμάσει υποκριτικά ;

Ναι και αυτό συνέβηκε σε δουλειές που πήγαν καλά αλλά και σε κάποιες που στην πορεία στράβωσαν ή είχαν αποτύχει. Μέσα από αυτές τις δουλειές έχω ωριμάσει και έχω γίνει καλύτερος ηθοποιός. Με ανάγκασαν να αναθεωρήσω τη σχέση μου με τον εαυτό μου αλλά και τα λεφτά. Ξεκαθάρισα μέσα μου κάποια πράγματα και επανακαθόρισα τις προτεραιότητες μου , αποφάσισα ποια είναι η σχέση που θέλω να έχω με το κοινό. Είναι δουλειές που με έβγαλαν από το μικρόκοσμο του μυαλού μου.

-Υπήρξε στιγμή που να φοβηθήκατε ότι έχετε φθάσει πλέον στην κορυφή και πως πιθανόν να πλησιάζει η πτώση ;

Όχι , προς Θεού. Η κορυφή έχει να κάνει με την χαρά που νιώθεις σε κάθε δουλειά και στο κατά πόσο αυτή η χαρά σε βοηθά να ανοίξεις φτερά για νέα πράγματα. Ένας καλλιτέχνης που μηδενίζει το κοντέρ και προσπαθεί να πάει παρακάτω , σε κάτι νέο κάτι πρωτόγνωρο για αυτόν, δεν έχει να χάσει τίποτα. Έτσι είσαι συνεχώς σε εγρήγορση και δεν γίνεται ποτέ βαρετός στο κοινό. Προσπαθώ με νύχια και με δόντια να μην βαρεθώ ποτέ τον εαυτό μου .Προσπαθώ να κάνω πάντα κάτι που να προκαλεί. Βέβαια υπάρχουν και αυτοί που θέλουν να κάνουν συνέχεια τα ίδια πράγματα, νιώθουν ασφάλεια στην επαναλαμβανόμενη ρουτίνα τους. Ακόμα και όταν ήμουν σε κάτι που βαριόμουν έφευγα γιατί η βαρεμάρα έχει μέσα της το θάνατο και εγώ φοβάμαι τον καλλιτεχνικό θάνατο.

-Πάντως μέχρι στιγμής είστε καλά ;

Ναι γιατί επιλέγω πάντα να κάνω αυτό που θα ήθελα να βλέπω ως θεατής .Αλλά όχι ως ένας μέσος θεατής. Δυστυχώς δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς θέλει ο μέσος θεατής .

-Η περιέργεια κάνει καλό στη δουλειά σας ;

H περιέργεια έχει θετική επίδραση σ’όλες τις δουλειές, ειδικά στην δουλειά του ηθοποιού είναι το Α και το Ω. Σε κρατά σε εγρήγορση. Υπάρχει , περιέργεια για το ποιος είναι ο αυτός που έχεις απέναντι σου αλλά και για το ποιος άλλος μπορείς να γίνεις εσύ, τι άλλο κρύβεις μέσα σου που δεν το ξέρεις ή δεν το έχεις φανταστεί . Η περιέργεια είναι κινητήριος δύναμη . Αν κάποιος είναι περίεργος μπορεί να πάει στο φεγγάρι .

-Με την «περιέργεια» του κίτρινου τύπου πως τα πάτε ;

Νομίζω καλά , γιατί δεν συζητάω ποτέ τα προσωπικά μου. Δεν χρειάζεται όλη αυτή η γελιοποίηση.

Kάνατε θυσίες για τη δουλεία σας ,στερήσατε την παρουσία σας από την οικογένεια σας για τη δουλειά;

Θυσίες κάνουμε όλοι για τη δουλεία μας . Το να μπορείς να περνάς χρόνο με την οικογένεια σου είναι πολύτιμο, δυστυχώς όμως υπάρχουν περίοδοι που μπορεί να δουλεύουμε λίγο περισσότερο. Για εμένα η μεγαλύτερη θυσία που κάνω είναι το να στερώ από την οικογένεια μου μια καθημερινή ρουτίνα, μιας και αλλάζω συνεχώς ωράρια και πόλεις όπως όλοι οι συνάδελφοι μου. Όμως η δουλειά μου, μου δίνει πολλή χαρά την οποία μεταδίδω στην οικογένεια μου.

-Ως δάσκαλος υποκριτικής πιστεύεται πως η τέχνη του θεάτρου διδάσκετε ;

H τέχνη διδάσκετε, το υποκριτικό ταλέντο δεν διδάσκετε. Όμως , κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του χαρίσματα. Για παράδειγμα στις σχολές που δίδασκα υπήρχαν παιδιά με υποκριτικό ταλέντο αλλά και κάποια χωρίς.

-Στα παιδία που δεν είχαν ταλέντο προτείνατε να σταματήσουν και να μην συνεχίσουν την σχολή ;

Όχι, δεν είχα το θάρρος. Ποιος είμαι εγώ για να τους πω να σταματήσουν, δεν είμαι ο Θεός . Το ότι δεν κάνουν για το θέατρο ήταν απλά η δική μου άποψη. Επιπλέον ,ποιος ξέρει ίσως ένας νέος ηθοποιός με σκληρή δουλειά μπορέσει μελλοντικά να δείξει το ταλέντο του.

-Η μια παράσταση είναι του Εθνικού θεάτρου . Οι περισσότεροι θεωρούν ότι είναι τιμή για κάποιον να συμμετέχει σε παραστάσεις του Εθνικού ;

Δεν ξέρω . Τόσο στο εθνικό όσο και στα άλλα θέατρα γίνονται και καλές και κακές παραστάσεις . Το να είμαι σε παραστάσεις του εθνικού δεν σημαίνει ότι είμαι καλύτερος. Απλά αυτό , ίσως με κάνει να νιώθω πιο έντονα το αίσθημα της ευθύνης γιατί πληρώνομαι από το κράτος . Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν νιώθω το ίδιο αίσθημα ευθύνης και σε άλλα θέατρα.

-Νιώσατε ποτέ σχοινοβάτης ;

Ναι πολλές φορές , αυτό μου ανεβάζει την αδρεναλίνη . Υπήρξαν και φορές που έπεσα από το σχοινί αλλά ευτυχώς πάντα υπήρχε δίκτυ από κάτω. Πέφτοντας συνειδητοποίησα πως τίποτα δεν τελειώνει αν απλά πέσεις από το σχοινί . Στην Ελλάδα μια αποτυχία δεν σημαίνει ότι τελείωσες ως καλλιτέχνης . Παλαιότερα νομίζω κάποιος είχε πει , «καλύτερα να αποτυχαίνεις στοχεύοντας κάπου ψηλά παρά να πετυχαίνεις στοχεύοντας κάπου μέτρια» . Αυτό είναι μεγάλος κανόνας και ευτυχώς αυτό το έχουμε ακόμα στην Ελλάδα.