«Πάω όπου με πάει η ζωή», «ήθελα να δουλεύω με τα παιδιά»
Γράφει μουσική και στίχους για παιδικές παραστάσεις, κάνει διηγηματικές αφηγήσεις παραμυθιών σε συνδυασμό με σκίτσα και πρωταγωνιστεί σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Ένας άνθρωπος που πληγώνεται από την αδικία αλλά δεν χάνει την αισιοδοξία του και πιστεύει πως όσο και αν θέλουν οι άλλοι να σου κάνουν κακό το καλό στο τέλος θα νικήσει.
Συνέντευξη στη Στέλλα Παπά
Κύριε Μπανταδάκη αυτός ο χειμώνας σας βρίσκει να πρωταγωνιστείτε στην παιδική παράσταση «Αργοναυτική εκστρατεία» ;
Ναι . Συμμετέχω σε ένα από τα σπουδαιότερα έργα της μυθολογίας που έχουν γραφτεί. Υποδύομαι έναν βασιλιά ο οποίος οδηγεί τους αργοναύτες στο να βρουν το χρυσόμαλλο δέρας για να μπορέσει να κρατήσει το θρόνο του ,αλλά δυστυχώς δεν πάνε όλα όπως τα έχει σχεδιάσει . Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση. Είναι μια πολύ όμορφη ομάδα και είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι μέλος της.
Εσείς τι κάνετε όταν δεν γίνονται όλα όπως τα έχετε σχεδιάσει;
Γενικά είμαι άνθρωπος του προγράμματος. Πολλές φορές όμως, συμβαίνουν κάποια πράγματα που δεν μπορώ να τα ελέγξω και τα οποία με βγάζουν εκτός προγραμματισμού. Τότε αναγκαστικά πηγαίνω όπου με πάνε τα νέα δεδομένα. Πάω όπου με πάει η ζωή, δεν χρειάζεται να πιέζομαι και να σκάω, κάποια πράγματα είναι πέραν των δυνάμεων μου . Προσπαθώ ψύχραιμα και λογικά να βρω νέους τρόπους και λύσεις για να προχωρήσουν τα πράγματα όσο πιο αρμονικά γίνεται.
Έχετε ξανασυμμετέχει σε παιδική παράσταση ; Με την κυρία Ρουγκέρη έχετε ξανά συνεργαστεί;
Ναι , έχω παίξει σε αρκετές παιδικές παραστάσεις. Με την κυρία Ρουγκέρη έχω συνεργαστεί και πιο παλιά. Είναι μια γυναίκα ευφάνταστη, αεικίνητη και έχει πάρα πολύ αγάπη για αυτό που κάνει .
Οπότε μπορείτε να μας πείτε, αν είναι πιο δύσκολο το παιδικό θέατρο;
Είναι πολύ δύσκολο, γιατί, τα παιδιά δεν θα κάτσουν να δουν κάτι που δεν τους αρέσει και δεν περνάν καλά . Πρέπει να τους κερδίσει με την πρώτη εντύπωση.
Σκεφτήκατε να γράψετε κάποια παιδική παράσταση;
Δεν έχω γράψει , αλλά έχω κάνει παραγωγή και έχω γράψει τραγούδια(μουσική και στοίχους) για αρκετές παιδικές παραστάσεις και παραμύθια . Έχω κάνει διηγηματική αφήγηση παραμυθιού σε συνδυασμό με το σκίτσο , έτσι ώστε τα παιδιά να μάθουν παραμύθια μέσω της τέχνης της σκιτσογραφίας.
Μέσω της εικόνας γίνονται πιο κατανοητά τα μηνύματα των παραμυθιών;
Σίγουρα τα παιδιά αφομοιώνουν πιο εύκολα πράγματα αν συνδυαστεί εικόνα κείμενο και ήχος.
Τι σας ενέπνευσε να κάνετε αυτές τις παραγωγές για παιδιά;
Ήταν κάτι που μου άρεσε ιδιαίτερα, ήθελα να δουλεύω με τα παιδιά και ήθελα να μαθαίνω πως λειτουργούν, τους τρόπους με τους οποίους μπορείς να τους περάσεις πράγματα, χωρίς να τα προσβάλεις ή να τα θίξεις. Ήθελα και θέλω να συμβάλω στο να γίνουν τα παιδιά καλοί πολίτες μεγαλώνοντας. Θα πάρεις αγάπη από μικρά πλασματάκια που έχουν ψυχισμό και αγνότητα.
Να υποθέσω η αγνότητα και ο ψυχισμός είναι αυτά που σας λείπουν από την παιδική σας ηλικία;
Όχι δεν μου λείπουν καθόλου, γιατί τα έζησα όλα στον υπερθετικό βαθμό. Είχα δύο υπέροχους γονείς από τους οποίους έχω εισπράξει πολύ αγάπη και τρυφερότητα. Απλά προσπαθώ αυτά τα συναισθήματα να τα μεταλαμπαδεύσω και εγώ σ’άλλους ανθρώπους . Να τους δείξω πως όταν έχεις ανοικτά τα μάτια και την ψυχή σου ,έστω και αν κάποιοι θα προσπαθήσουν να καρπωθούν από σένα και να σε εκμεταλλευτούν το καλό θα νικήσει.
Ακούγεστε αισιόδοξος;
Είμαι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω και τις στιγμές όπου εκνευρίζομαι με την αδικία. Γνωρίζω όμως, πως αυτά είναι μέρος της καθημερινότητας μας , ξέρω πως θα πληγωθούμε και θα λυγίσουμε. Σκοπός μας όμως, είναι να ξανασηκωθούμε και να προσπεράσουμε όλα αυτά και να πάμε παρακάτω, γιατί η ζωή είναι μια βόλτα που πρέπει να την ζήσεις όσο πιο γλυκά γίνεται.
Η πιο γλυκιά ανάμνηση που σας άφησαν τα παιδικά θέατρα ;
Είναι η αθωότητα στα μάτια των παιδιών, η αγάπη που σου δείχνουνε είναι η πιο μεγάλη επιβράβευση. Αυτό βέβαια ισχύει και με τις άλλες παραστάσεις. Το χειροκρότημα , τα γεμάτα θέατρα είναι η επιβράβευση για αυτό που κάνεις, είτε είναι θέατρο για παιδιά είτε για μεγάλους.
Από την τηλεόραση λείπει η επιβράβευση;
Όχι απλά είναι άλλες οι συνθήκες . Όταν είσαι σε τηλεοπτική σειρά την επιβράβευση την συναντάς καθημερινά στο δρόμο όπου όλοι σε αναγνωρίζουν και θέλουν να σου μιλήσουν . Η τηλεόραση δεν έχει την αμεσότητα του θαυμασμού.
Είστε όμως και σε άλλη θεατρική παράσταση;
Ναι στο «τι τραβάμε και εμείς οι μάνες» οι οποία είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της Κ. Μανανεδάκη. σε σκηνοθεσία Πάνου Αμαραντίδη και Βάσιας Παναγοπούλου , διασκευή Πάνου Αμαραντίδη και Ελένη Ελευθεριώτη .
Είναι η περιγραφή όλων όσων συμβαίνουν στην προσπάθεια ενός ζευγαριού να κάνει παιδί αλλά και όλων όσων συμβαίνουν όταν αρχίζουν να μπλέκονται τα σόγια, οι φίλοι κ.λ.π.
Το βιβλίο το έχετε διαβάσει;
Ναι μιας και το κείμενο στηρίζεται σε αυτό .
Εσείς πιο ρόλο κάνετε εκεί;
Κάνω δύο ρόλους , του ξάδερφου και του γυναικολόγου , του άνθρωπου που είναι κοντά στη γυναίκα και μοιράζεται μαζί της το άγχος και τις ανασφάλειες της , είναι ένας καινούργιος φίλος μιας γυναίκας.
Φιλίες με γυναίκες κάνετε;
Ναι ,κανονικά. Φιλίες μπορείς να κάνεις με όσους και όποιους θες, αρκεί να είναι ξεκάθαρη η θέση σου στον άλλο.
Έχουν διαφορές το θεατρικό κείμενο από αυτό του βιβλίου;
Όχι έχουν διατηρηθεί πολλά στοιχεία του κειμένου και αυτό είναι που το κάνει ωραίο. Κάποιος θα έρθει να δει να ζωντανεύει στη σκηνή αυτό που έχει διαβάσει. Είναι ένα κείμενο που δεν ξεφεύγει από το βιβλίο. Η Βάσια Παναγοπούλου έχει στήσει πολύ ωραία την ιστορία και ο κόσμος που έρχεται εκεί περνά όμορφα.
Η συγγραφέας έχει δει το έργο;
Ναι, το έχει δει αλλά ερχόταν και στις πρόβες και μας έλεγε την άποψη της . Είναι συνοδοιπόρος μας.
