Με αφορμή την συμμετοχή του στην παράσταση «έγκλημα στο Orient Express», στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη, ο Τάκης Παπαμαθαίου μιλά στο site μας για το «υποκειμενικό» και το «κριτικό» δίκαιο το διαδραστικό θέατρο που και τον κρυμμένο θησαυρό που ψάχνει ακόμα
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΣΤΕΛΛΑ ΠΑΠΑ
Κύριε Παπαμαθαίου η νέα θεατρική σεζόν σας βρίσκει να πρωταγωνιστείτε σε μια ιστορία που διαδραματίζεται στο Ντόριαν Εξπρες. Θα μας μιλήσετε λίγο για αυτή την
ιστορία;
«Η ιστορία του Ντόριαν Εξπρές», είναι μια εξαιρετική και ενδιαφέρουσα παράσταση και αυτό μας το θυμίζει καθημερινά η ανταπόκριση του κόσμου. Για εμάς τους θεατρίνους αυτή είναι η ικανοποίηση , έτσι έχουμε μάθει. Το να σε υπολογίζουν είναι κάτι δυσεύρετο στην εποχή μας.
Σας αρέσουν τα διαδραστικά θέατρα στα οποία συμμετέχει πιο έντονα το κοινό;
Προσωπικά , από την μεριά του ηθοποιού, δεν μου αρέσει το διαδραστικό θέατρο , νομίζω κάπως έτσι ξεφτίζει η ιδέα του θεάτρου . Είναι λες και κάνει ο πάτερ τη λειτουργία και ξαφνικά σηκώνεται ένας από το ποίμνιο παίρνει το βιβλίο και αρχίζει να ψέλνει και αυτός. Ακούς μια λειτουργία στην οποία λέει τα μισά ο πάτερ και τα άλλα μισά ο κόσμος. Το διαδραστικό θέατρο, είναι λες και κάθε φορά φτιάχνεται ένα έργο από την αρχή, με άλλους πρωταγωνιστές και άλλο σενάριο. Το θέατρο στο οποίο είναι από πάνω οι ηθοποιοί και κάτω ο κόσμος και γίνεται χαβαλές καλαμπούρι δεν είναι θέατρο που με αφορά . Το θέατρο, κανονικά, είναι ένα πολύ σοβαρό πράγμα. Είναι μια αφορμή για να επικοινωνήσει ο ηθοποιός με τον κόσμο. Το θέατρο μπορεί να μεταδίδει μηνύματα κοινωνικά πολιτικά αλλά και να μην μεταδίδει.
Εσείς έχετε αυτό το αστυνομικό δαιμόνιο του Πουαρό , σας αρέσει να «εξιχνιάζεται» μυστήρια;
Γενικά πρέπει να με ενδιαφέρει κάτι για να μπω στη διαδικασία να εξιχνιάσω το μυστήριο .Πολλές φορές είμαι Πουαρό, με την έννοια του κουτσομπολίστικου, με την έννοια τι συμβαίνει τώρα, τι έγινε γιατί αυτό το μπέρδεμα. Με ενδιαφέρει το πιπεράτο και το ανατριχιαστικό.
Σ’αυτό το έργο δίνεται δικαιοσύνη, τιμωρείται ο ένοχος;
Αν και δεν πρέπει να το πω , νομίζω ναι
Όμως κάθε ένας δεν αντιλαμβάνεται διαφορετικά το δίκαιο;
Το δίκαιο δεν είναι διαφορετικό για τον κάθε ένα είναι υποκειμενικό και κριτικό . Υποκειμενικό είναι το δίκαιο έτσι όπως αυτό καθορίζεται από τους νόμους των νομοθετών. «Κριτικό» δίκαιο είναι αυτό το οποίο στηρίζεται στις κρίσεις κάποιου σοφού. Αν όλα στηρίζονταν μόνο στο υποκειμενικό δίκαιο και τηρείτο το γράμμα του νόμου αυστηρά, θα ήταν λες κρεμασμένοι οι νόμοι σε μια πλατεία, οι νόμοι και οι τιμωρίες και τότε θα τις διαβάζαμε και θα τις εφαρμόζαμε . Για παράδειγμα έκλεψες 15 χρόνια φυλακή. Ευτυχώς όμως υπάρχει και το δικαστήριο που παίρνει την κάθε περίπτωση και τις διάφορες ετερόκλιτες παραμέτρους και αποφασίζει. Εκεί υπάρχει το υποκειμενικό στοιχείο, όμως ,ο άλλος πρέπει να είναι σοφός για να κάνει το σωστό.
Υπάρχουν όμως σοφοί άνθρωποι;
Ναι σε όλες τις εποχές , οι σοφοί είναι οι άνθρωποι που μοιάζουν με θησαυρούς ,δεν είναι μπροστά στα μάτια μας , είναι όπως τα διαμάντια που δεν τα βρίσκεις εύκολα γιατί είναι στο βυθό , πρέπει να ψάξεις καλά για να τα βρεις. Αυτό που βλέπουν όλοι είναι το εύκολο και νομίζουν πως αυτό έχει αξία.
Εσείς ψάξατε στα βαθιά για να βρείτε τέτοια διαμάντια;
Ναι
Βρήκατε λοιπόν κάποιο θησαυρό;
Όπως σου είπα και πριν είναι δύσκολο , άμα τα βρίσκαμε εύκολα θα γινόμασταν όλοι πλούσιοι.
Αυτή η παράσταση βάζει το κοινό στην διαδικασία να σκεφτεί αν όντως υπάρχει δίκαιο;
Ναι .
Το θέμα της παράστασης είναι ο φόνος ενός παιδιού, δεν είναι λίγο ευαίσθητο;
Σαφώς, γιατί μιλάς για ένα παιδί και από ότι μαθαίνουμε στις φυλακές, οι δολοφόνοι «χιμάνε» στον δολοφόνο ενός παιδιού.
Εσείς τιμωρείτε;
Κοίτα, η πρώτη φυσιολογική αντίδραση με το που θα σου κάνει κάτι κάποιος, είναι να σκεφτείς την τιμωρία του , στην πορεία όμως θα δεις ότι αυτό δεν χρειάζεται και όλα θα τα βρει στην πορεία από μόνος του.
Το πώς παίζετε τους ρόλους σας επηρεάζεται από τα όσα μάθατε στην μέχρι τώρα πορεία σας;
Το θέατρο απαιτεί μια εμπειρία ζωής. Για να καταλάβεις, ο Σαίξπηρ έπαιξε τον Αμέτ σε ηλικία περίπου 60 χρόνων.
Εσείς νιώθετε ότι έχετε αποκτήσει την εμπειρία που χρειάζεστε;
Ναι νομίζω έχω αρκετή εμπειρία, την οποία όμως αυξάνω συνεχώς
Εσείς παρακολουθείτε ταινίες μυστηρίου;
Ναι , εντάξει παρακολουθώ αν αρκεί να μην είναι αστυνομικές περιπέτειες. Στις ταινίες μυστηρίου μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς ποιος είναι ο δολοφόνος και τι μπορεί να ακολουθήσει. Διασκεδάζω περισσότερο με το μυστήριο παρά με την αστυνομική περιπέτεια.
Είστε ειλικρινής με τους συναδέλφους σας ; Aν κάτι που κάνουν δεν σας αρέσει τους το λέτε;
Ναι βέβαια .Δεν είμαι αυστηρός απλά λέω την προσωπική μου άποψη.
Φωτογραφίες από διαδίκτυο, Φώτο παράστασης από το site BOVARY
ΙΝFO ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Αγ. Μελετίου 61Α,Κυψέλη
Τηλ.: 2108640414 Έγκλημα στο Orient Express – Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη
