Ο Ανδρέας Κατσιγιάννης μελοποίησε στίχους του Νίκου Αναγνωστάκη και η Γιώτα Νέγκα απογείωσε με την εξαιρετική της ερμηνεία το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας. Ένα «θεατράλε» τραγούδι, μια ιδιαίτερη στιγμή και των τριών, εμπνευσμένη από την καλλιτεχνική ζωή και την υπόσταση ενός μεγάλου ποιητή και στιχουργού, του Μάνου Ελευθερίου.
Οι δημιουργοί και η ερμηνεύτρια γράφουν:
Η κεντρική ιδέα του «Οθέλλου» επί της ουσίας διαπραγματεύεται τον έρωτα, τη ζήλια, την προδοσία. Ουσιαστικά είναι ο καταλύτης μιας τραγωδίας .
Αυτό που συνδέει τον «Οθέλλο» , με τα τραγούδια δηλαδή, ο κοινός παρονομαστής είναι η φόρτιση των συναισθημάτων. Ότι είναι μακριά μας, μας γοητεύει και ότι αποκτούμε εύκολα, αυτόματα φτωχαίνει .
Αποφάσισα να συνθέσω το τραγούδι του Νίκου Αναγνωστάκη – ο οποίος καταπιάνεται με το ζήτημα του «Θέλω» και του «Κατέχω» μέσα από την φωνή μιας αμιγώς λαϊκής τραγουδίστριας, της Γιώτας Νέγκα.
Ο Νίκος Αναγνωστάκης εμπνεύστηκε στιχουργικά μέσα από το όνειρο ενός ποιητή , στιχουργού, έχοντας ουσιαστικά τον ίδιο κοινό παρονομαστή, τα συναισθήματα και την λυρικότητα του λόγου , αψηφώντας τους κανόνες και τις κοινωνικές νόρμες.
Ανδρέας Κατσιγιάννης
O στίχος από το τραγούδι αυτό είναι αφιερωμένος στο Μάνο Ελευθερίου.
Γράφτηκε πριν από λίγα χρόνια όταν πληροφορήθηκα ότι ο Μάνος θα ερμήνευε προσωπικά ένα μονόπρακτο του Σαίξπηρ κατά τη διάρκεια εκδήλωσης βράβευσής του στη Βόρεια Ελλάδα για το συνολικό του έργο.
Γνωρίζω από πάρα πολλά χρόνια πριν την αγάπη του Μάνου για το Θέατρο. Γνωρίζω επίσης το μεγάλο του μεράκι και απωθημένο που τον στοιχειώνει από μικρό παιδί και που δεν ήταν άλλο από τη μεγάλη του επιθυμία να εκφρασθεί μέσω κάποιας θεατρικής ερμηνείας.
Ο Μάνος Ελευθερίου στην πορεία του βίου του πληγώθηκε πολλές φορές από συνθέτες, συναδέλφους του στιχουργούς και δισκογραφικές εταιρείες που όταν γίνονταν τα μεγάλα φαγοπότια αυτός απλώς μάζευε τα λίγα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι.
Από το Θέατρο όμως, τη μεγάλη του αγάπη, δεν πληγώθηκε ποτέ.
Ίσως αυτό να οφείλεται ότι η σχέση μαζί του ήταν καθαρά «Πλατωνική» και ο ίδιος λειτουργούσε σαν «Ιδανικός» αλλά όχι «Ανάξιος» εραστής.
Δεν υπάρχει κατάθεση έργου του κάτω από οποιαδήποτε μορφή που να μην ακουμπάει πάνω σε ένα θεατρικό σανίδι, να μη φοράει ένα θεατρικό κουστούμι και τεράστια ερμηνευτικά τέρατα να μην ξεφορτώνουν τους μύθους τους πάνω στο έργο του.
Σε ένα μυθιστόρημα, σε ένα ποίημα ή σε ένα απλό στίχο χρησιμοποιούνται πολλές φορές στοιχεία σουρεαλιστικά, στοιχεία μυθολογικά και σε μεγάλο ποσοστό στοιχεία ρεαλιστικά που όσο λιγότερα είναι τόσο λιγότερο επώδυνο καθίσταται. Άλλωστε ο ρεαλιστικός χωροχρόνος είναι ελκυστικός και γοητευτικός για μία «εθιμοτυπική επίσκεψη» ή για μία «ημερήσια εκδρομή» αλλά είναι πραγματικά τραγικός και εξουθενωτικός για μία δια βίου ζήση.
Η εξαιρετική μουσική επένδυση του τραγουδιού από τον Ανδρέα Κατσιγιάννη και η συγκινητική ερμηνεία από την Γιώτα Νέγκα αποτυπώνουν την μεγάλη αγάπη και σεβασμό προς το Μάνο Ελευθερίου.
Η ερμηνεία του Μάνου στο Θεατρικό δρώμενο ίσως να σημαίνει ότι δεν μετάνιωσε ποτέ για τις αναβολές που συνήθως οδηγούν στη ματαίωση.
Νίκος Αναγνωστάκης
Γεννήθηκα αποζητώντας να τραγουδήσω τα λόγια των ποιητών. Δόξα τω Θεω αυτός ο τόπος γεννάει ποιητές που εκφράζουν μέσα από τα δικά τους συναισθήματα όλους μας.
Ο ΟΘΕΛΛΟΣ με την μουσική του Αντρέα Κατσιγιάννη και τους στίχους του Νίκου Αναγνωστάκη είναι ένα μικρό ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον ποιητή για τα τόσα πολλά που μας έχει δώσει.
Το αφήνουμε ταπεινά στα πόδια του.
Γιώτα Νέγκα
