Ν’ αγαπάς τον εαυτό σου, το σώμα σου, τη ψυχή σου, την προσωπικότητά σου, γιατί εν τέλει εσύ είσαι ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο είσαι αναγκασμένος να “συμβιώσεις”.
Μάθε να σε αγαπάς. Να σε προστατεύεις. Γνώρισε τον εαυτό σου, κάθε πτυχή της προσωπικότητάς σου, αφουγκράσου τις ανάγκες και τα θέλω σου. Να μεριμνάς για την υγεία σου. Ψυχική, σωματική και πνευματική. Η υγεία είναι ένα ισόπλευρο τρίγωνο. Χρειάζεται ισορροπία για να είσαι καλά σε όλους τους τομείς της ζωής σου. Μην αμελείς τις ιατρικές εξετάσεις σου ή το ραντεβού με κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας εάν το έχεις ανάγκη.
Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει τον φροντίζω. Και η φροντίδα ξεκινά από τα μικρά, καθημερινά πράγματα. Οφείλεις στον εαυτό σου να τρέφεσαι σωστά, για να παραμένεις υγιής (τουλάχιστον στο επίπεδο που η υγεία επηρεάζεται από τη διατροφή μας), για να έχεις ενέργεια, αντοχή και δύναμη να αντεπεξέρχεσαι στις ανάγκες της καθημερινότητάς σου. Η τροφή λειτουργεί σαν “καύσιμο” στον οργανισμό μας. Σκέψου το κι έτσι: θα έβαζες ό, τι βενζίνη να’ ναι στο αυτοκίνητό σου; Γιατί να βάλεις ό, τι τροφή να’ ναι στο σώμα σου; Μην ξεχνάς τη σωματική άσκηση. Ναι, το ξέρω πως για τους περισσότερους η γυμναστική δεν είναι το φόρτε τους, όμως χρειάζεται. Όχι για να φτιάξεις “κορμί” για την παραλία ή για να κάνεις μόστρα στους άλλους, αλλά για να διατηρείς ένα υγιές, δυνατό σώμα.
Άλλωστε, η σωματική άσκηση βοηθάει στην καλή ψυχολογία, αφού με τη γυμναστική απελευθερώνονται ενδορφίνες, που συμβάλλουν στην καλή διάθεση, ενισχύεται η αντοχή, η δύναμή σου, γεμίζεις ενέργεια, αυξάνεται η αυτοπεποίθησή σου γιατί εξοικειώνεσαι με το σώμα σου και αισθάνεσαι καλύτερα μέσα σε αυτό, ενώ παράλληλα φεύγει και η όποια ένταση ή το στρες της καθημερινότητας. Επιπλέον, η άσκηση μεταξύ πολλών άλλων ευεργετικών αποτελεσμάτων που έχει, κρατάει το τρίγωνο (ψυχή-σώμα-πνεύμα) σε ισορροπία, “Νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ”.
Η φροντίδα για τον εαυτό περιλαμβάνει την ανάπαυση και τον καλό ύπνο, τις στιγμές της απόλαυσης, της ξεκούρασης και της χαλάρωσης. Η πνευματική κόπωση θέλει περισσότερο χρόνο ανάπαυλας από τη σωματική. Είναι απαραίτητο λοιπόν να παίρνεις τον χρόνο που νιώθεις πως χρειάζεσαι για να ξεκουράσεις και το μυαλό σου, να το αδειάσεις από σκοτούρες και έγνοιες και να γεμίσεις τις μπαταρίες σου.
Σημαντική ανάγκη του εαυτού είναι να κάνεις πράγματα (δραστηριότητες, χόμπι) που σου αρέσουν, σου δίνουν ικανοποίηση, ευχαρίστηση και αίσθηση δημιουργίας ή απόλαυσης. Όλα αυτά προϋποθέτουν να βρίσκεις λίγο χρόνο για σένα. Μπορεί να ακούγεται κάπως ουτοπικό μέσα στις τόσες υποχρεώσεις της καθημερινότητας, αλλά έχει σημασία για την ψυχοσωματική σου ισορροπία να εξασφαλίζεις κάποιες στιγμές για σένα μέσα στη μέρα. Δεν παίζει τόσο ρόλο η ποσότητα του χρόνου (που ναι, είναι περιορισμένη), αλλά η ποιότητα.
Να περιτριγυρίζεις τον εαυτό σου με τους κατάλληλους ανθρώπους για σένα, με αυτούς που σε νοιάζονται, σε στηρίζουν στις δύσκολες στιγμές και στην πορεία προς τους στόχους σου, που σε βοηθούν να εξελίσσεσαι συνεχώς, που χαίρονται με τη χαρά σου, σε γεμίζουν με θετικότητα και σε αγαπούν για αυτό που πραγματικά είσαι. Βγάλε από τη ζωή σου όλους αυτούς τους τοξικούς ανθρώπους που σε μπλοκάρουν και σε “μαυρίζουν”. Αν δεν μπορείς να τους αποφεύγεις λόγω συνθηκών, κλείσε τα αυτιά σου και την καρδιά σου στα κακεντρεχή σχόλια και προχώρα! Άσε πίσω οτιδήποτε σε βαραίνει, όλα τα “πρέπει” – “δεν πρέπει”, τα στερεοτυπικά κατάλοιπα του παρελθόντος και τα “τι θα πει ο κόσμος”.
Για να γνωρίσεις τον εαυτό σου, χρειάζεται να κάνεις έναν “διάλογο” μαζί του. Να δεις ποιος είσαι, τα προτερήματά σου, τα σημεία σου που χρήζουν βελτίωσης και συνεχούς εξέλιξης, τι θέλεις, τι δεν θέλεις, τι ονειρεύεσαι, πώς μπορείς να φτάσεις εκεί που θέλεις, τι αντέχεις και τι όχι, ποιους ανθρώπους χρειάζεσαι στο πλάι σου και ποιους ίσως, καλό θα ήταν να άφηνες πίσω σου. Η πορεία προς την αυτοανακάλυψη είναι μια χρονοβόρα, κοπιαστική διαδικασία, είναι όμως συνάμα και συναρπαστική. Αγάπησε κάθε κομμάτι του εαυτού σου, ακόμα και τις ατέλειές σου, τα “σπασίματά” σου. Γιατί μέσα από αυτά θα βρεις τον εαυτό σου. Δεν είναι ανάγκη να αυτομαστιγώνεσαι και να στέκεσαι μόνο στα ελαττώματά σου, αντιμετωπίζοντας τον εαυτό σου ωσάν τον εχθρό σου που πρέπει να κατατροπωθεί.
Συχνά είμαστε πολύ αυστηροί με τον εαυτό μας και εξαιρετικά επικριτικοί, κάτι που εμποδίζει την αγάπη προς τον εαυτό και συνεπακόλουθα την αυτοεξέλιξη. Στεκόμαστε στα άσχημα και αγνοούμε τελείως τα θετικά, την ομορφιά που κρύβουμε μέσα μας. Βλέπουμε το “πρόβλημα” και εθελοτυφλούμε στη λύση. Όταν κριτικάρουμε συνέχεια τον εαυτό μας δεν μας μένει χρόνος να τον αγαπήσουμε και να συνειδητοποιήσουμε πως μπορούμε να πετύχουμε πολλά όταν αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας ως “σύμμαχο” κι όχι ως αντίπαλο, ως ατελές και ελαττωματικό ον που πρέπει να τιμωρηθεί. Άραγε, πόσο εύκολο είναι να αγαπήσεις κάποιον όταν βλέπεις μόνο τα μειονεκτήματά του, τον κατακρίνεις και τον τιμωρείς, ξανά και ξανά ενίοτε, για όλα τα λάθη του; Αν δεν αγαπάς εσύ πρώτα τον εαυτό σου, ουσιαστικά και αληθινά, γιατί να το κάνει κάποιος άλλος; Η αγάπη για τον εαυτό είναι προϋπόθεση της αγάπης για τους άλλους. Πώς θα μάθεις να αγαπάς τους άλλους αν πρώτα δεν μάθεις να αγαπάς και να (απο)δέχεσαι τον εαυτό σου;
Άκου τις ανάγκες σου, βάλε στόχους και κυνήγησέ τους. Μη συμβιβάζεσαι. Αυτό δεν σημαίνει να είσαι εγωιστής και να μην υποχωρείς. Όμως, μην αποκλίνεις από την προσωπικότητά σου, από αυτά που σε ορίζουν και σε καθορίζουν ως άτομο, μην καταπιέζεις τις ανάγκες σου και μην εξαπατάς τον εαυτό σου (και τους άλλους) προσπαθώντας να γίνεις κάτι που δεν είσαι ή να κάνεις κάτι που δεν θέλεις και δεν σε εκφράζει ή αντιπροσωπεύει σαν άνθρωπο, μόνο και μόνο για να ευχαριστήσεις κάποιον ή κάποιους, για να είσαι αρεστός κι αποδεκτός, για να μην είσαι μόνος.
Γιατί στην τελική, το μόνο που έχεις, είσαι εσύ, και είναι θλιβερό να χάσεις τον εαυτό σου, στην προσπάθειά σου να μην χάσεις κάποιον άλλο. Ο άνθρωπός σου δεν μπορεί να είναι ο άνθρωπός σου αν σε καταπιέζει και δεν αντιλαμβάνεται σωστά τις ανάγκες σου, όσα συμβάλλουν στην ευεξία, την πραγματοποίηση των στόχων σου και την εξέλιξή σου. Αν δεν μπορεί να σταθεί δίπλα σου και να σε στηρίξει στο μονοπάτι της ζωής σου, πέρα από την κοινή πορεία που θα χαράξετε μαζί (το ίδιο φυσικά οφείλεις να κάνεις κι εσύ για εκείνον). Κάτι παρόμοιο ισχύει και στις φιλικές σχέσεις. Μην συμβιβάζεσαι με λιγότερα από αυτά που αξίζεις ως άνθρωπος. Και οι φιλικές σχέσεις δεν είναι δεδομένες. Θέλουν αμοιβαία, συνεχή προσπάθεια εκατέρωθεν για να διατηρούνται και να εξελίσσονται με τα χρόνια.
Αδιαμφισβήτητα, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα στη ζωή μας. Όμως πολλές φορές πρέπει να περάσουμε μέσα από την καταιγίδα για να φτάσουμε εκεί που θέλουμε. Κι όταν αντικρίσουμε το ουράνιο τόξο, συνειδητοποιούμε ότι άξιζε ο κόπος και η προσπάθεια. Όχι μόνο για την επιβράβευση και την ικανοποίηση της εκπλήρωσης του στόχου, αλλά για όσα μάθαμε, κερδίσαμε, βελτιώσαμε κι αλλάξαμε για να φτάσουμε ως εκεί. Πλούσιοι σε εμπειρίες, “μαθήματα” και γνώσεις.
Ν’ αγαπάς τον εαυτό σου, το σώμα σου, τη ψυχή σου, την προσωπικότητά σου, γιατί εν τέλει εσύ είσαι ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο είσαι αναγκασμένος να “συμβιώσεις”. Εσύ ορίζεις λοιπόν πως θα τον αντιμετωπίζεις. Ό, τι δεν είναι όπως θες άλλαξέ το. Βελτίωσέ το. Γίνε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου για σένα. Μην συγκρίνεσαι με κανέναν άλλο. Ο καθένας έχει τη δική του πορεία σ’ αυτόν τον κόσμο. Γι’ αυτό να μην είσαι τόσο αυστηρός με τον εαυτό σου ούτε με τους άλλους, γιατί δεν μπορείς να ξέρεις την πορεία και τις δυσκολίες του διπλανού σου, αν δεν περπατήσεις με τα παπούτσια του. Κάνε το καλύτερό σου για σένα, όχι για να αποδείξεις κάτι σε κάποιον. Να σε αγαπάς, να σε φροντίζεις και να σε προσέχεις.
Πηγή : psychologynow.gr / Νικολία Ζωμένου, Ψυχολόγος Υγείας
