Του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους, Δημάρχου Στροβόλου
Με αφορμή τη σημερινή υπογραφή συμβολαίου για την εκτέλεση οδικών έργων στον Στρόβολο, επανέρχομαι σε ένα θέμα που θίξαμε επανειλημμένως στο παρελθόν: το ότι ενώ ο Δήμος Στροβόλου είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος Δήμος της Κύπρου δεν διαθέτει τα απαραίτητα κονδύλια για να συντηρεί το οδικό δίκτυό του επαρκώς και όπως αρμόζει στον δεύτερο μεγαλύτερο Δήμο της Κύπρου. Την μια η οικονομική κρίση, την άλλη ο κορωνοϊός, οι Προϋπολογισμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι κουτσουρεμένοι εδώ και χρόνια, ενώ οι ανάγκες τρέχουν.
Υπογράψαμε συμβόλαιο με την ανάδοχο εταιρεία μόλις 174 000 ευρώ πλέον ΦΠΑ για την αντικατάσταση του οδοστρώματος σε κύριες οδικές αρτηρίες του Στροβόλου, όπως η Ελαιώνων και η Περικλέους, όμως είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι αρκετό αυτό το ποσό. Γνωρίζουμε όλοι ότι το οδικό δίκτυο χρειάζεται διαρκή συντήρηση. Θα ήταν ευχής έργο αν είχαμε την ευχέρεια να πραγματοποιήσουμε τα έργα που θα θέλαμε, αν θα μπορούσαμε να υλοποιήσουμε το όραμά μας χωρίς προσκόμματα.
Αλλά δυστυχώς, τα οικονομικά βαρίδια του κρατικού Προϋπολογισμού θέτουν σκοπέλους σε οποιοδήποτε μεγαλεπήβολο σχεδιασμό από πλευράς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ιδιαίτερα αν ένας Δήμος, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση του Στροβόλου, δεν θεωρείται «πόλη» και αυτό διότι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, τα κονδύλια από τα διαθρωτικά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης διοχετεύονται ως επί το πλείστο στους Δήμους που θεωρούνται «πόλεις», με τον Στρόβολο να «μένει στην απ’ έξω» όσον αφορά και αυτήν την πηγή χρηματοδότησης.
Βλέποντας τώρα τη μεγαλύτερη εικόνα, όντας στο πηδάλιο του δεύτερου μεγαλύτερου Δήμου της Κύπρου για σχεδόν τέσσερα χρόνια, έχω συνειδητοποιήσει ότι η μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι μονόδρομος. Δεν νοείται να μην γίνεται ένας ευρύτερος σχεδιασμός στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που να αφορά την περιοχή που ονομάζεται στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο «μητροπολιτικός Δήμος» διότι ό,τι αφορά τον Δήμο Λευκωσίας για παράδειγμα, επηρεάζει και τον Δήμο Στροβόλου ή τον Δήμο Αγλαντζιάς και τον Δήμο Έγκωμης.
Μέχρι στιγμής, εξάλλου, οι Δήμοι της Μείζονος Λευκωσίας τουλάχιστον, εξ όσων γνωρίζω, συνεργαζόμαστε αρμονικά σε μεγάλο βαθμό, όμως δεν παύουμε να έχουμε ξεχωριστές στρατηγικές και στόχους, ενώ θα μπορούσαμε κάλλιστα να εξοικονομήσουμε χρόνο και χρήμα σχεδιάζοντας συνολικά τη στρατηγική μας…
Ευτυχώς για τη νέα προγραμματική περίοδο 2021- 2027, έχουμε θέσει μακροπρόθεσμους στόχους που θα αποσκοπούν στην επίτευξη του ευρύτερου καλού για τους δημότες σε βάθος χρόνου και όχι την επιφανειακή επίλυση ορισμένων «χτυπητών» προβλημάτων με αυτοσκοπό την εξασφάλιση μιας θέσης στο δημοτικό συμβούλιο για την επόμενη πενταετία.
Με θλίβει η κοντόφθαλμη πολιτική που εφαρμόζεται ενίοτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Έχω γνωρίσει διάφορους τοπικούς άρχοντες τα τελευταία σχεδόν είκοσι χρόνια που οι δημότες Στροβόλου με εμπιστεύονται με την ψήφο τους και έχω να πω ότι ορισμένοι, όντως έχουν κατά νου το καλό όλων, όμως βρίσκουν μπροστά τους τείχη και ανυπέρβλητα εμπόδια. Για αυτό και απαιτείται πολιτική τόλμη εκ μέρους όλων των κομμάτων, έτσι ώστε να επιτευχθεί η αλλαγή, μια αλλαγή προς το καλύτερο, μια αλλαγή για την οποία όλοι μας μιλούμε γενικά και αόριστα κάποτε όταν δυσανασχετούμε με τα κακώς έχοντα στον τόπο μας, όμως όταν έρθει η ώρα για λήψη αποφάσεων… τότε τα μασάμε!
