ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ
Σε ένα χωριουδάκι της Ιταλίας, στο Μπέργκαμο, πέθανε από κορωνοϊό, ο πατήρ Τζουζέπε Μπεραρντέλι, 72 ετών ένας ιδιόρρυθμος παπάς, ο οποίος κυκλοφορούσε με μηχανάκι. Ο παπάς αρνήθηκε να δεχθεί αναπνευστήρα, τον οποία αγόρασαν γι’ αυτόν οι ενορίτες του και ζήτησε να δοθεί σε ένα νεαρό, ο οποίος βρισκόταν δίπλα του, στο νοσοκομείο. Ο παπάς δεν έτυχε ούτε κηδείας, αφού απαγορεύεται από τον νόμο. Ωστόσο οι ενορίτες του, βρήκαν στα μπαλκόνια και χειροκροτούσαν, κατά την μεταφορά της σορού του.
Στην Σερβία μετέστη στους ουρανούς, από κορωνοϊό, ο Επίσκοπος Βαλεβίου Μιλούτιν, σε ηλικία 71ενός ετών. Ο θρήνος είναι μεγάλος, για τον αγαπημένο Άγιο Επίσκοπο των Σέρβων, όπως έγραψαν, τα Μέσα Ενημέρωσης της χώρας. Ο Ιεράρχης μαζί με δύο άλλους ιερείς μολύνθηκαν κατά την διάρκεια συγκέντρωσης πιστών. Οι δύο μεταστάντες στον ουρανό, σύμφωνα με την έξωθεν καλή μαρτυρία, είναι σήμερα στον παράδεισο, βρίσκονται δίπλα στον Θεό, ο καθένας στον δικό του πνευματικό χώρο, αφού θυσιάστηκαν για την αγάπη των ανθρώπων, είτε εκουσίως, είτε ακουσίως.
«Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας» είναι το κλασσικό μυθιστόρημα του Gabriel García Márquez, καταγράφοντας τον απύθμενο ανθρώπινο έρωτα. Ο Άγιος Νικόλας Καβάσιλας, μίλησε για τον «μανικό έρωτα» του ανθρώπου για τον Θεό, αποτυπώνοντας την θεία εμπειρία της εν Χριστώ Ζωής. Στην εποχή της πανδημίας του κορωνοϊού, ο έρωτας σίγουρα δεν χάνεται, ούτε στην μοναξιά του εγκλεισμού, ούτε στις οικονομικές δυσκολίες, αλλά και ούτε στην απουσία των πιστών από τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας και της Αναστάσεως. Ο έρωτας, είτε για τον Θεό, είτε για τους ανθρώπους, είναι ισχυρός όπως ο θάνατος, όπως θα έλεγε και ο σοφός Σολομών στο περίφημο «Άσμα Ασμάτων».
Ο εγκλεισμός και η παρακολούθηση των ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας από τις τηλεοράσεις, ακόμη και με σπιτικά κεράκια, μοιραία οδηγεί και στην ενδοσκόπηση. Τώρα που σταμάτησε με ένα θαυμαστό τρόπο ο χρόνος σε όλο τον κόσμο, βρισκόμαστε μπροστά στον άγνωστο εαυτό μας, στον καλό και τον κακό, βρίσκονται απέναντι από τα πάθη και οι αρετές μας, μπροστά από τις αμαρτίες και τις ανομολόγητες επιθυμίες μας. Τώρα οι οικογενειακές αγκαλιές, όσοι επιτρέπονται, είναι πολύ πιο ζεστές και οι άνθρωποι μας, μέσα από την δοκιμασία, καθίστανται ο αληθινός παράδεισος μας.
Η Ανάσταση του Χριστού και της νίκη επί του θανάτου, την οποία βιώνουμε με ένα διαφορετικό τρόπο φέτος, μπορεί να υπολείπεται των πανηγύρεων, αλλά σίγουρα δεν υπολείπεται της χαράς, η οποία αναδύεται από τον κενό τάφο του Χριστού. Το φετινό Πάσχα, είναι σίγουρα πολύ πιο αληθινό και πολύ λιγότερο υποκριτικό, σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, για πολλούς ανθρώπους. Ούτε συνωστισμός στις Εκκλησίες, ούτε στρατιώτες γύρω από τον Επιτάφιο, ούτε επίσημοι στις πρωτοκαθεδρίες, ούτε λαμπρατζιές, ούτε και κροτίδες. Κανένας δεν σπρώχνεται για να κοινωνήσει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού και κανένας δεν γνοιάζεται αν θα βρει σκάμνο στην Εκκλησία. Οι προσευχές, για τους δικούς μας ανθρώπους, για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, για τους αρρώστους, είναι πιο δυνατές και σίγουρα θα έχουν ανταπόκριση από τον Αναστημένο Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους μας.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο μήνυμα του για την Μεγάλη Εβδομάδα, ανέφερε: «Πάσχα δεν είναι στην Παράδοσή μας μόνον η μία «κλητή και αγία ημέρα». Πάσχα είναι όλη η ζωή της Εκκλησίας. Ανάσταση είναι η «δόξα της Εκκλησίας» καί ο «πλούτος της Βασιλείας». Η Ανάσταση είναι ολόκληρη η πίστη, το ήθος και ο πολιτισμός της Ορθοδοξίας. Πάσχα είναι κάθε Θεία Λειτουργία. Ανάσταση είναι κάθε ταπεινό εξωκκλήσι, κάθε ιερός ναός. Οι Άγιοι και οι Μάρτυρες της πίστεως, οι ιερές εικόνες που προσκυνούμε, κάθε πράξη αγάπης και φιλανθρωπίας, αναδίδουν το άρωμα της Αναστάσεως. Η ζωή των πιστών είναι καθημερινό Πάσχα. Γνωρίζουμε τί σημαίνει Ανάσταση, επειδή ξέρουμε τί θα πει Σταυρός. Είμαστε η Εκκλησία του Σταυρού και της Αναστάσεως…»
Στη χρονιά του κορωνοϊού, αν είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να λέμε και να ξαναλέμε είναι τα λόγια του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ. «Χριστός Ανέστη Χαρά μου». Τα λόγια του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στον περίφημο κατηχητικό του λόγο. «Πάντες απολαύσετε του συμποσίου της πίστεως. Πάντες απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος. Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα, συγγνώμη γαρ εκ του τάφου ανέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον, ηλευθέρωσε γάρ ημάς του Σωτήρος ο θάνατος». Και να αναφωνούμε «Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες. Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι. Ανέστη Χριστός και η ζωή πολιτεύεται. Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς επί μνήματος».
Πηγή : ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (19/4/2020)
