Μια καλή αφορμή να ανακαλύψει τον λογοτεχνικό πλούτο του Στρατή Μυριβήλη ήταν η συμμετοχή της νεαρής ηθοποιού Άννας Κωνσταντίνου στην παράσταση «Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια». Μια παράσταση για την οποία μας λέει πολλά στην συνέντευξη που κάναμε μαζί της. Μας εξομολογείται όσα μπορούν να «ανακαλύψουν» μέσα από αυτήν την θεατρική παραγωγή οι θεατές, χωρίς βέβαια να παραλείπει να μας μιλήσει και για όσα εκείνη μαθαίνει και θαυμάζει σ’ αυτήν.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΣΤΕΛΛΑ
Κυρία Κωνσταντίνου, μια «δασκάλα με χρυσά μάτια» αλλάζει την ζωή σας τον Οκτώβριο ;
Για την ζωή της δεν είμαι σίγουρη, την δική μου όμως την αλλάζει. “Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια” είναι η πρώτη μου επαγγελματική παράσταση.
Εσείς ποιο ρόλο υποδύεστε σε αυτήν ;
Υποδύομαι τον ρόλο της Ασπασίας, της μικρότερης κόρης του Δημάρχου του Μεγαλοχωρίου, όπου διαδραματίζεται το έργο.
Είναι ένα έργο και με πολιτικά μηνύματα, αυτό πιστεύετε θα αποτελέσει «εμπόδιο» στο να αγαπηθεί από τον κόσμο ;
Στο έργο αποτυπώνεται η έκρυθμη πολιτική κατάσταση της εποχής, μέσα από τη ματιά του Στράτη Μυριβήλη. Αυτό δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εμπόδιο στο να αγαπηθεί η παράσταση από τον κόσμο. Αντιθέτως, οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τα ιστορικά γεγονότα εκείνων των χρόνων, όπως τα βίωσε και τα απαθανάτισε μέσα από το έργο του ο συγγραφέας.
Διαβάσατε και άλλα έργα του συγγραφέα του Μυριβήλη. Ποιο το αγαπημένο σας ;
Πριν από την συμμετοχή μου στην παράσταση δεν είχα έρθει σε επαφή με τα κείμενα του Μυριβήλη, εκτός από την “Ζωή εν Τάφω”. Ωστόσο η ανάλυση που έγινε πάνω στην “Δασκάλα με τα χρυσά μάτια” με έκανε να ανακαλύψω ουσιαστικά τον λογοτεχνικό πλούτο του συγγραφέα και μου κίνησε το ενδιαφέρον να διαβάσω περισσότερα έργα του.
Στo βιβλίο όταν το διαβάσατε πρώτη φορά τι σας άρεσε ποιο πολύ ;
Με εντυπωσίασε ιδιαίτερα η γλαφυρότητα της γραφής του Μυριβήλη. Ο συγγραφέας περιγράφει με έναν κινηματογραφικό σχεδόν τρόπο τα γεγονότα της ιστορίας, πυροδοτώντας τόσο την φαντασία όσο και τα συναισθήματα του αναγνώστη.
Στο δελτίο τύπου λέει «Ο συγγραφέας ωθεί τους ήρωες του σε μια ακροβασία αισθημάτων, με βασικό μοχλό τη διαχρονική αντιπαράθεση της ανθρώπινης ύπαρξης ανάμεσα στο «θέλω» και το «πρέπει»». Εσείς δίνετε καθημερινά αγώνα στα θέλω και στα πρέπει σας ;
Δεν θα έλεγα ότι αντιμετωπίζω αυτό το δίλημμα. Η ενασχόληση με το θέατρο ήταν η μεγαλύτερη μου επιθυμία. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που κάνω το επάγγελμα που αγαπώ, και έχω την απόλυτη στήριξη των δικών μου ανθρώπων σε αυτό.
Ποιο κατά τη γνώμη σας στοιχείο της γραφής τους συγγραφέα δίνει έντονο παρόν στην παράσταση ;
Ο συγγραφέας παρουσιάζει ήρωες που βρίσκονται υπό συνεχή παρακολούθηση. Ήρωες που αδυνατούν να διαφυλάξουν την ιδιωτικότητά τους και πράττουν σύμφωνα με τις προσδοκίες των άλλων. Πιστεύω πως το ασφυκτικό αυτό κλίμα που περιβάλλει το μυθιστόρημα δίνει έντονο παρόν και στην παράσταση.
Πως θα χαρακτηρίζετε αυτό τα θεατρικό σας ταξίδι ;
Το θεατρικό αυτό ταξίδι αποτελεί για εμένα ένα τεράστιο μάθημα. Έχω την τύχη να συνεργάζομαι με ανθρώπους ταλαντούχους και έμπειρους, από τους οποίους εμπνέομαι και μαθαίνω κάθε μέρα. Μου δίνεται έτσι η ευκαιρία να αναπτύξω τις ικανότητες μου, και να γνωρίσω το πώς χτίζεται και λειτουργεί μια σύγχρονη θεατρική παράσταση.
Θα το λέγατε ένα διαχρονικό έργο ;
Το έργο είναι σίγουρα διαχρονικό, καθώς θίγει θέματα που απασχολούσαν και θα απασχολούν για πάντα την ανθρωπότητα. Θέματα όπως η φρικαλεότητα του πολέμου, ο ανεκπλήρωτος έρωτας και η κοινωνική καταπίεση.
Αυτό το ερωτικό θρίλερ θα μπορούσε να είναι μια σημερινή ιστορία ;
Ο έρωτας ανάμεσα στην Σαπφώ Βρανά και τον Λεωνή Δρίβα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί “απαγορευμένος” ακόμα και σήμερα. Η σύγχρονη κοινωνία ίσως να ήταν περισσότερο ανεκτική προς την εκδήλωση ενός τέτοιου έρωτα, ωστόσο οι ίδιοι οι ήρωες θα έρχονταν αντιμέτωποι με ηθικά διλήμματα που θα εμποδίζαν την έκφραση των συναισθημάτων τους.
Το πάθος, θα έχει ρόλο στην παράσταση ;
Το πάθος είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της παράστασης. Στο έργο παρακολουθούμε ιστορίες ανθρώπων που διακατέχονται από έντονα πάθη, τα οποία αναγκάζονται να αποκρύψουν και να καταπιέσουν. Η καταπίεση αυτή, και η ανάγκη των ηρώων να απελευθερωθούν από τους ηθικούς φραγμούς που τους επιβάλλει η κοινωνία, θα λέγαμε ότι αποτελούν τον βασικό άξονα του έργου.
Ο πατέρας σας που βλέπει τις πρόβες, ποια γνώμη έχει ;
Τον πρώτο λόγο στην παράσταση την έχει ο σκηνοθέτης. Γι’αυτο κι εγώ, όπως και όλοι μου οι συνεργάτες, βασιζόμαστε στην δική του καθοδήγηση ώστε να μπορέσουμε να φέρουμε στην ζωή αυτήν την περίπλοκη ιστορία.
Είναι μια παράσταση που ξυπνά και δικά σας συναισθήματα ; Ποιο ;
Η ιστορία της “Δασκάλας με τα χρυσά μάτια” είναι αδύνατον να μην αγγίξει τις ψυχές όσων την παρακολουθούν. Έτσι κι εγώ πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου, κατά τη διάρκεια των προβών, να παρασύρεται από τις έντονες συγκρούσεις μεταξύ των ηρώων και να τους συμπονάει. Νιώθω συγκίνηση παρακολουθώντας τους ανθρώπους αυτούς να αναζητούν την ευτυχία και την γαλήνη υπό την σκιά ενός καταστροφικού πολέμου, και υπό το επικριτικό βλέμμα μιας φαινομενικά συντηρητικής κοινωνίας.
Πληροφορίες παράστασης:
Κάθε Τετάρτη 19.00, Πέμπτη 20.00, Παρασκευή 21.00, Σάββατο και Κυριακή 18.00 και 21.00
Παίζουν: Λένα Παπαληγούρα, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Γιούλικα Σκαφιδά, Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης, Χριστίνα Τσάφου, Γιώργος Γιαννόπουλος, Μιχάλης Λεβεντογιάννης, Γιώργος Κωνσταντίνου, Αλμπέρτο Φάις, Ντίνος Σπυρόπουλος, Σταύρος Μερμήγκης, Πατρίκιος Κωστής, Αλεξία Μουστάκα, Χρήστος Ζαχαριάδης, Ευφροσύνη Σακελλαρίου, Βασίλης Λέμπερος, Βαγγέλης Κρανιώτης, Όλγα Σκιαδαρέση, Άννα Κωνσταντίνου, Αλίκη Ζαχαροπούλου, Αντρέας Λόντου
Συγγραφέας: Στρατής Μυριβήλης
Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας
ΘΕΑΤΡΟ ΒΕΜΠΟ
