Από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο καλύτερα, ένα πράγμα είναι που ξεχώρισα. Ανάμεσα σε τόσα άλλα, ένα είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο να ηρεμεί και να είναι σε εγρήγορση ταυτόχρονα. Ένα είναι εκείνο που ενώ κρατά τόσο λίγο, μπορεί να είναι τόσο δυνατό. Ένα είναι εκείνο που μπορεί να σε κάνει παντοδύναμο και μεγαλόψυχο. Η ευτυχία.
Είναι τόσο εύηχη και όμορφη αυτή η λέξη. Και γραπτώς και προφορικώς. Ε υ τ υ χ ί α. Αποτελείται από το πρόθεμα ευ- και την τύχη. Και παρόλο που η λέξη τύχη εμπεριέχεται σ΄αυτή, καμία σχέση δεν έχουν τελικά. Γιατί όσο περισσότερο βιώνεις την ευτυχία, τόσο περισσότερο καταλαβαίνεις πως τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Η ευτυχία είναι μια κατάσταση. Προφανώς δεν μπορείς να είσαι πάντα ευτυχής, αυτό άλλωστε είναι ανέφικτο. Όμως το μυστικό είναι ακριβώς εκεί. Η ευτυχία είναι τόσο ακριβοθώρητη, γιατί έρχεται σε μικρές δόσεις και συνήθως απρόσμενα. Την περιμένουμε, την καρτερούμε και θέλουμε να μας δώσει μια ανάσα χαράς για να συνεχίσουμε να ζούμε τη ζωή μας. Αλλά πόσο σωστό είναι αυτό τελικά;
Αν περιμένεις την ευτυχία και δεν κάνεις τίποτα για αυτή, τότε απλά θα είσαι πάντα «σε αναμονή». Δεν θα έχεις εσύ τα ηνία της ζωής σου, αλλά η άφιξή της θα ελέγχει τη διάθεση και τα συναισθήματά σου.
Η κατάσταση λοιπόν έχει ως εξής: Οι άνθρωποι είμαστε αχάριστοι. Εκ φύσεως. Μη νομίζεις ότι είσαι μόνο εσύ, όλοι μας είμαστε. Και θα σου δώσω ένα πολύ απλό παράδειγμα για να καταλάβεις τι εννοώ. Αν ένας άνθρωπος κάνει ταξίδια με αεροπλάνο θα βρεθεί κάποιος να πει «Πω πω τι τυχερός που είναι, θα ήθελα και εγώ να κάνω ταξίδια με αεροπλάνο», ενώ ο ίδιος έχει τη δυνατότητα να κάνει ταξίδια με αυτοκίνητο. Με τη σειρά του κάποιος άλλος που έχει τη δυνατότητα να κάνει βόλτες με ποδήλατο, θα δει τον τύπο που κάνει ταξίδια με το αυτοκίνητο και θα πει: «Πω πω τι τυχερός που είναι, θα ήθελα και εγώ να κάνω ταξίδια με αυτοκίνητο». Ενώ ένας ακόμη ο οποίος δεν έχει καν πόδια θα πει: «Πω πω τι τυχερός που είναι, θα ήθελα και εγώ να κάνω βόλτα με ποδήλατο, αρκεί να είχα πόδια».
Βλέπεις, λοιπόν, ότι κοιτάμε πάντα τι κάνει ο διπλανός μας και όχι τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι ίδιοι με ό,τι εφόδια έχουμε. Βλέπεις επίσης ότι η ευτυχία είναι στο μυαλό μας. Στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Στη νοοτροπία μας. Και αν μου πεις όχι, εγώ θα σου πω ναι. Γιατί έτσι είναι.
Γιατί συνεχώς επιλέγουμε να δίνουμε χώρο και χρόνο σε πράγματα που δεν έχουν αξία, ενώ παραγκωνίζουμε ό,τι πραγματικά λάμπει. Κι αυτό που λάμπει δεν είναι τίποτα άλλο από τον σπινθήρα στα μάτια του ευτυχισμένου ανθρώπου. Του ανθρώπου που νιώθει ευγνωμοσύνη που έχει την όρασή του και μπορεί να βλέπει το φως του ήλιου. Του ανθρώπου που νιώθει απόλυτη ευδαιμονία, όταν ξέρει ότι είναι υγιής και αρτιμελής. Του ανθρώπου που εκτιμά τους ανθρώπους που έχει γύρω του. Εκείνου που υπολογίζει τα «απλά πράγματα» στη ζωή του και δεν θεωρεί τίποτα δεδομένο. Γιατί στην τελική τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Και μακάρι κάποτε, η ευτυχία να μπορούσε να είναι πιο «εύκολη» για τους ανθρώπους. Γιατί τελικά την κάναμε πολύ δύσκολη, όμως δεν είναι. Η ευτυχία είναι παντού, γύρω σου, δίπλα σου, πάνω σου, μέσα σου. Η ευτυχία είναι επιλογή σου.
Και ο τρόπος για να είσαι ευτυχισμένος είναι ένας, να ανοίξεις τα μάτια της ψυχής σου και να δεις όλα τα καλά με τα οποία είσαι ευλογημένος να ζεις. Αυτό. Αρκεί. Η ευτυχία θα σου δώσει ραντεβού, στην επόμενη γωνία. Στο αγαπημένο σου μέρος, την αγαπημένη σου ώρα.
Πηγή : enallaktikidrasi.com
