Το να είσαι ερμηνευτής είναι ένα και το να είσαι καλλιτέχνης είναι άλλο. Το να μπορείς να υπηρετείς την μουσική με τον καλύτερο τρόπο που μπορείς , θέλει τέχνη και ταλέντο . Θέλει να ξέρεις να χειρίζεσαι την φωνή σου, να μπορείς να καθοδηγείς εσύ τες νότες και να φτιάχνεις με αυτές «μαγικά ταξίδια» για όσους τες ακούν .
Προσωπικά νιώθω πολύ περήφανη που γνωρίζω έναν τέτοιο άνθρωπο. Νιώθω πολύ τυχερή που εδώ και κάποια χρόνια μπορώ να απολαμβάνω κάποιο τραγουδιστή να ερμηνεύει μαγικά τα τραγούδια . Νιώθω τυχερή που γνώρισα τον Κύπρο Χαριλάου ο οποίος όταν ανεβαίνει στην σκηνή κάνει τες νότες μαριονέτες και τες κουνάει με ένα «άριστο» τρόπο και κάνει τα τραγούδια να μοιάζουν με μικρές ιστορίες . Παίρνει τα τραγούδια και τα κάνει δικά του . Τους βάζει το δικό του άρωμα και τα ντύνει με την «διαμαντένια» φωνή του. Βάζει μέσα σε αυτά την μαγκιά και την καλοσύνη της ψυχής του.
Στις πύλες live που εμφανίζεται τραγουδά από Μητροπάνο μέχρι Παντελίδη και ξεσηκώνει τον κόσμο με την διάθεση του. Γίνεται ένα με τον κόσμο, αστιεύει , μιλά και φωτογραφίζεται με όλους .
Κατά την ταπεινή μου άποψη . Είναι το «καλό» παιδί του χώρου της μουσικής στην Κύπρο . Τον θαυμάζω και θα συνεχίζω να τον θαυμάζω . Θα είμαι πάντα μια από τις μεγαλύτερες θαυμάστριες του γιατί είναι καλός καλλιτέχνης . Είναι ένας μάγκας με ευαίσθητη καρδιά.
Στέλλα Παπά
