To δικό τους «Σημείο Συνάντησης» βγήκαν το βράδυ της Τρίτης η αγαπημένη Ελληνίδα ερμηνεύτρια Χάρις Αλεξίου και ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιώργος Νανούρης, σε μία κοινή συνέντευξη, όπου οι δυο τους μοιράστηκαν εμπειρίες, συναισθήματα και βιώματα που τους καθόρισαν.
Το θεατρικό «Χειρόγραφο», ένα μονόπρακτο γραμμένο από την ίδια τη Χαρούλα Αλεξίου και σκηνοθετημένο από τον Γιώργο, στάθηκε αφορμή για τη γνωριμία τους και έτσι η σχέση τους εξελίχθηκε στην πορεία σε σχέση εκτίμησης και φιλίας. Η Χάρις Αλεξίου περιέγραψε πώς ένιωσε την πρώτη φορά που ανέβηκε σε θεατρικό σανίδι και τι ήταν αυτό που την ώθησε να το τολμήσει.
Ακόμη, μίλησε για τη φετινή χρονιά-ορόσημο για την ίδια, καθώς συμπληρώνει πενήντα χρόνια πορείας στο ελληνικό τραγούδι και κάνει έναν απολογισμό με τους σπουδαιότερους σταθμούς της καριέρας της και τις μεγαλύτερες εμπειρίες της.
Ανάμεσα σε άλλα, η Χάρις Αλεξίου μίλησε για τα νεανικά «απωθημένα» της, για το τι θα έκανε τώρα αν ήταν 20 ετών: «Εγώ θα ήθελα να είμαι ένα κορίτσι να αλητεύει, με την καλή έννοια της αλητείας: ανεξάρτητη, να κάνει ό,τι γουστάρει, να ταξιδεύει». Η ίδια συνέχισε λέγοντας ότι ήταν πάντα το κορίτσι της οικογένειας, καθώς παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία.
«Έφυγα από την αγκαλιά της μαμάς, πήγα στην αγκαλιά του άντρα μου». Πρόσθεσε ωστόσο ότι της άρεσε η οικογένεια, την οποία δεν πρόλαβε να ζήσει. Έχασε τον πατέρα της σε μικρή ηλικία και την μητέρα της νέα. Συγκεκριμένα, όταν κλήθηκε να περιγράψει την εμπειρία του να γεμίζει το ΟΑΚΑ σε ηλικία τριάντα ετών, μίλησε για τη «χαρά» που ένιωθε, προσθέτοντας ωστόσο εμφανώς συγκινημένη: «Δεν είναι ότι δεν σου ‘ρχονται δάκρυα στα μάτια. Ή ότι δεν σκέφτεσαι τον μπαμπά σου, που δεν πρόλαβε να σε δει να μεγαλώνεις. Ή τη μητέρα σου, που επίσης δεν πρόλαβε να το δει αυτό».
«Θα ήθελα στους Ολυμπιακούς Αγώνες να είναι η μαμά μου και ο μπαμπάς μου κάτω, την ώρα που τραγουδούσα. Θα ήθελα στο πρώτο μου Ηρώδειο να είναι οι γονείς μου εκεί. Τέτοια πράγματα σκέφτεσαι».
Μεταξύ άλλων η Χαρούλα Αλεξίου έπλεξε το εγκώμιο της Μαρινέλλας, λέγοντας ότι αναπόφευκτα όταν βλέπεις εκπληκτικούς καλλιτέχνες αναρωτιέσαι τι έχεις δώσει εσύ με το έργο σου στον κόσμο. Για τη σπουδαία Μαρινέλλα είπε με θαυμασμό: «Γεννήθηκε για να υπάρχει μόνη της. Αυτή η γυναίκα είναι μια γη μόνη της. Είναι χώρα».
Πηγή : ethnos.gr
