Yπήρξα πολύ επιπόλαιος
«Ένα όμορφο χαμόγελο που σε κερδίζει από την πρώτη ματιά. Μια ζεστή αύρα και θετικότητα που σε μαγνητίζουν. Ευγενικός και γλυκός, σε κερδίζει 100%» .Αυτά ακριβώς ήταν τα σχόλια που άκουσα μια κοπέλα να λέει στον νεαρό ηθοποιό Δημήτρη Παπαδάκη όταν τον είδε στη καφετέρια στην οποία κάναμε τη συνέντευξη. Εκτός όμως από όλα αυτά ο Δημήτρης είναι ένας ώριμος άντρας, που αγαπά την φιλοσοφία , ζει το τώρα , του αρέσει το φλερτ και βρίσκει πάντα χρόνο για την «παράνομη» αγάπη του.
Συνέντευξη στη Στέλλα Παπά
Δημήτρη μου, είναι η τρίτη φορά που έρχεσαι στο νησί μας για κάποια δουλειά . Πως νιώθεις γι’αυτό ;
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος . Τόσο στις προηγούμενες μου δουλειές όσο και σε αυτή περνώ πολύ καλά, νιώθω σαν να είμαι σε μια οικογένεια. Στην Κύπρο είστε όλοι τόσο ζεστοί άνθρωποι. Είστε τόσο κοντά ο
ένας στον άλλο.
Θες να μας πεις για την Γαλάτεια που σε έφερε αυτή τη φορά στην Κύπρο.
Η « Γαλάτεια » είναι μια πρόκληση ,γιατί είναι μια σειρά εποχής. Μιας διαφορετικής εποχής , όπου οι άνθρωποι είχαν άλλες αντιστάσεις σε διάφορες πτυχές της ζωής, είχαν διαφορετική συμπεριφορά και ιδέες .
Ήταν καλύτερη αυτή η εποχή ;
Ναι , ήταν ωραία που είχαν αυτές τις αντιστάσεις. Ο έρωτας δεν ήταν τόσο εύκολος , δεν μπορούσε ένας άντρας να έρθει κοντά σε με μια γυναίκα. Υπήρχε ένα φλέρτ , ένα παιχνίδι μεταξύ των δύο φύλων. Αυτό ήταν πολύ γοητευτικό. Σήμερα στον έρωτα όλα είναι πιο εύκολα .
Αυτό σε ενοχλεί ;
Όχι, γιατί έχω μεγαλώσει με αυτό . Αυτή είναι η εποχή μου ,αυτή είναι η ζωή μου.
Σε πειράζει που έχουν αλλάξει οι ρόλοι , που φλερτάρουν πιο πολύ οι γυναίκες αντί οι άντρες ;
Κι’όμως υπάρχουν άντρες που ακόμα φλερτάρουν.
Σε ενοχλεί που φλερτάρουν πιο πολύ οι γυναίκες ;
Όχι , είναι πολύ γοητευτικό να σε διεκδικεί κάποιος .
Σε έχουν «ρήξει» ποτέ με το φλέρτ ;
Κοίτα , όπως όλοι οι άνθρωποι έχω και εγώ τα στάνταρ μου. Το φλέρτ και ο έρωτας είναι πηγή ζωής , δημιουργούν συναισθήματα , τα οποία μας τροφοδοτούν . Δυστυχώς όμως, στην εποχή που ζούμε, τα συναισθήματα είναι αρνητικά , μας βομβαρδίζουν με πληροφορίες που προκαλούν «τρόμολαγνοία». Σπάνια βλέπεις ανθρώπους να χαμογελάνε. Οι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί , έχουν αποξενωθεί , φοβούνται και δεν κάνουν νέες παρέες .
Αν είχες ένα μαγικό ραβδάκι θα τα άλλαζες όλα αυτά ;
Όχι , απλά θα έκανα τους ανθρώπους να χαμογελάνε πιο πολύ .
Στην προσωπική σου ζωή τι θ’άλλλαζες ;
Ένα πράγμα κάθε φορά, γιατί κάθε αλλαγή επιφέρει επιπτώσεις που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ή να προβλέψουμε, οπότε καλύτερα να είμαστε προσγειωμένοι.
Είσαι προσεκτικός σε ότι κάνεις ;
Όχι , υπήρξα πολύ επιπόλαιος , αυθόρμητος και παρορμητικός .
Μετάνιωσες για αυτό ;
Όχι, όσα έκανα στο παρελθόν με έκαναν αυτό που είμαι τώρα. Αν δεν αποδεχόμουν όσα έκανα στο παρελθόν σημαίνει πως δεν τα έχω καλά με τον εαυτό μου .
Τα κυπριακά τα καταλαβαίνεις εύκολα ;
Λόγω Κρήτης καταλαβαίνω πολλά .
Είσαι άνθρωπος που ξεφεύγει από τις ομάδες ;
Το εμείς κάνει τη διαφορά , το εγώ μόνο του, σπάνια οδηγεί κάπου .
Είναι πολύ σπάνιο να βρίσκεις ανθρώπους που λειτουργούν με το εμείς ..
Ένας έξυπνος εγωιστής ξέρει πολύ καλά ότι για να πετύχει θέλει και τους άλλους . Μην ξεχνάμε πως «οι παρέες είναι αυτές που γράφουν ιστορία».
Εσύ έχεις παρέες ;
Ναι δόξα το Θεό , ο Θεός με ευλόγησε να έχω καλούς φίλους
Εντός δουλειάς ;
Και εντός και εκτός
Με αυτούς που ανήκουν στον ίδιο χώρο μαζί σου, είσαι ανταγωνιστικός ;
Όχι κάθε ένας παίζει το ρόλο του .
Σε ενοχλεί όταν αυτοί έχουν δουλειά και εσύ όχι ;
Όχι , ίσα ίσα θα ήθελα να είχαν όλοι δουλειά . Επιπλέον ξέρω πως ότι συμβαίνει στη ζωή είναι για να σε πάει ένα βήμα παρακάτω. Σε φορτίζει συναισθηματικά και σου δίνει τα εφόδια για να αντέξεις τις κακουχίες . Πολλές φορές όσα ζεις σε κάνουν σοφότερο , πιο δυνατό εσωτερικά. Χωρίς τις κακουχίες δεν θα γνωρίζαμε ποτέ τα όρια μας , δεν θα γνωρίζαμε ποτέ τον εαυτό μας
Σε ταρακουνούν καταστάσεις ;
Μόνιμα . Για παράδειγμα ο ρόλος που υποδύομαι στην Γαλάτεια με ταρακουνά κάθε μέρα , υποδύομαι ένα παιδί που το παράτησε η μητέρα του. Δεν θα μπορούσα ποτέ να σκεφτώ πως θα με εγκατέλειπαν οι δικοί μου .
Ωριμάζεις λοιπόν μέσα από τους ρόλους σου ;
Η αυτογνωσία έρχεται όταν συναναστρέφεσαι με άλλους ανθρώπους , οι άλλοι είναι ο καθρέφτης μας , μέσα από αυτούς γνωρίσουμε τους εαυτούς μας. Οι ρόλοι είναι και αυτοί άνθρωποι , κάθε φορά καλούμαι να τους γνωρίσω , να τους κατανοήσω και να τους ζήσω , αναγκάστηκα με προχωράνε ένα βήμα παρακάτω συναισθηματικά.
Αν έπαιζες σε σειρά εποχής της Ελλάδας σε ποια θα τοποθετούσες τον εαυτό σου
Θα μου άρεσε να παίξω στην αρχαία εποχή. Θα ήθελα να μπω στη φιλοσοφία της τότε εποχής όπου οι αξίες ήταν αντιστραμμένες και πρωτεύοντα σημασία είχε το να ξέρεις μαθηματικά και να φιλοσοφείς . Τελευταίος ήταν ο έρωτας . Στην εποχή μας πρωτεύον είναι ο έρωτας και μετά όλα τ’άλλα. Αυτό βέβαια δεν το λέω κατακρίνοντας το. Θα ήθελα να μπω στα παπούτσια ενός τέτοιου ανθρώπου. Στα αρχαία κείμενα υπάρχουν τόσο όμορφοι ρόλοι . Σχεδόν όλοι είναι υπέροχοι.
Ποια τραγωδία σου αρέσει περισσότερο ;
Ο Οιδίπους Τύραννος.
Παλιές σειρές που ήταν θεατρικά ή βιβλία μεταφέρονται στο σανίδι. Εσύ ποια από όλες αυτές τις παλιές σειρές θα ήθελες να δεις στο σανίδι ;
Ο Χριστός ξανά σταυρώνεται .Είναι ένα μαγικό βιβλίο .
Εσύ νοιώθεις κοντά στο Χριστό και στην εκκλησία ;
Ναι , μεγάλωσα δίπλα με βαθιά θρησκευόμενους γονείς . Ασχολήθηκα με πολλές θρησκείες και φιλοσοφίες και κατέληξα να γίνω πιο έντονα θρησκευόμενος. Το καλοκαίρι που πέρασε είχα μείνει και πολλές μέρες στο Άγιο Όρος.
Σκέφτηκες να μείνεις μόνιμα εκεί ;
Ναι
Μετάνιωσες ;
Όχι , απλά είχα ήδη υπογράψει το συμβόλαιο με τη «Γαλάτεια» και έπρεπε να έρθω. Πιστεύω πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο . Δεν είναι όλοι προορισμένοι να γίνουν μοναχοί. Κάθε ένας έχει ένα στόχο και ένα σκοπό σε αυτή τη ζωή.
Εσύ τον έχεις βρεί τον σκοπό της ζωής ;
Μα δεν τον συνειδητοποιείς , απλά το ζεις μέσα από αυτά με τα οποία έρχεσαι αντιμέτωπος καθημερινά. Αυτά που βιώνεις καθημερινά είτε καλά, είτε κακά σε παίρνουν όλο και πιο κοντά στο σκοπό σου. Το μόνο σίγουρό πάντως είναι πως δεν μπορώ να σταματήσω να γράφω μουσική ;
Πες μας λοιπόν για αυτό το κομμάτι της ζωής σου . Σκέφτηκες να ασχοληθείς επαγγελματικά με αυτό ;
Η μουσική είναι σαν μια παράνομη αγάπη . Είμαι παντρεμένος με την υποκριτική, αγαπώ τη δουλειά μου, δίνω με σε αυτή, αλλά, κάνω μια μικρή απιστία με τη μουσική .Έτσι και αλλιώς η μουσική μοιάζει με την υποκριτική . Και στις δύο καλείσαι να πεις μια ιστορία. Στην υποκριτική καλείσαι να πεις μια ιστορία που έγραψε κάποιος άλλος και ξεδιπλώνεται σ’ ένα σενάριο μιας σειράς, σ’ένα κείμενο ενός θεατρικού κλπ . Στη μουσική λες μια ιστορία μέσα σε λίγα λεπτά . Κάθε μέρα κάθομαι και παίζω λίγη μουσική, μια μελωδία , μια ιστορία . Αυτό είναι μια ανάγκη μου να εκφραστώ και να ξεπλύνω τη ψυχή μου από τη σκόνη της καθημερινότητας, απ’όσα βλέπουμε και νιώθουμε καθημερινά. Η μουσική δεν είναι ανάγκη επιβιώσεις αλλά έκφρασης. Αν και μου έχουν γίνει προτάσεις να κυκλοφορήσουμε αυτά τα κομμάτια και έχω συνεργαστεί σε αρκετά live με άλλους μουσικούς.
Στην Κύπρο είχες έρθει και για μια θεατρική παράσταση. Θα ξαναρχόσουν ;
Ναι πέρασα υπέροχα. Ο ΘΟΚ ήτανε μια μεγάλη οικογένεια .Παίζαμε διπλές παραστάσεις και δεν κουραζόμουν ποτέ . Ήταν μαγικό να παίζεις για παιδάκια. Η μόνη δυσκολία είναι ότι πρέπει να είσαι αληθινός γιατί τα παιδιά καταλαβαίνουν το ψέμα. Σε αναγκάζουν να κάνεις τη δουλειά σου καλύτερα για να τα πείσεις. Αυτό είναι ευλογία για τι σε κάνει καλύτερο .
Ένιωσες ποτέ πρίγκιπας ;
Ήμουνα πρίγκιπας μέχρι τα έξη ,μετά εμφανίστηκαν άλλα παιδιά στη γειτονιά. (Γέλια) . Είχα πολύ όμορφα παιδικά χρόνια , ένιωθα τόσο ασφαλής.
Είναι πιο σκληροί οι κρητικοί ;
Οι κρητικοί είναι πιο συναισθηματικοί . Αυτό είναι κάτι που το νιώθεις στα τραγούδια, τη μουσική και τα φαγητά τους. Δεν είναι πιο σκληροί. Έχουν απλά πιο έντονα συναισθήματα .
Από τους φιλοσόφους ποιο το αγαπημένο σου απόφθεγμα;
Αυτό που μου έχει μείνει είναι το «τα πάντα ρει» και όσο μεγαλώνω τόσο καταλαβαίνω το βάθος του. Δεν αξίζει να μένεις κολλημένος σε παλιά, το κάθε τώρα είναι ήδη παρελθόν, το κάθε αύριο είναι το αργότερο χθες. Πρέπει λοιπόν να ζούμε το τώρα. Είναι πιο σημαντικό από αυτό που έζησες . Δεν αξίζει λοιπόν να μένεις κολλημένος σε καταστάσεις και συναισθήματα . Όλα αυτά είναι εφόδια, μένουν μέσα μας , μας κάνουν αυτό που είμαστε και αυτό που είμαστε πρέπει να το βάζουμε στο κάθε τώρα.
