Θα θηλάζατε ποτέ το μωρό κάποιας άλλης; Κι αν η ζωή του παιδιού εξαρτιόταν από αυτή σας την απόφαση; Η Maria Kristensen, μία 25χρονη μέλλουσα μητέρα από τη Δανία, ήρθε αντιμέτωπη με αυτή την απόφαση πρόσφατα, όταν εκείνη και ο τρίχρονος γιος τους Lucas βρίσκονταν καθοδόν για το αεροδρόμιο της Τουρκίας.
Όταν η Maria και η οικογένειά της ξεκίνησαν το ταξίδι της επιστροφής τους εκείνη την ημέρα, μάλλον δεν είχαν άλλη έγνοια στο μυαλό τους από το να επιστρέψουν στη Δανία ασφαλείς. Καθώς όμως ο οδηγός ταξί τους οδηγούσε στον προορισμό τους, ξεχώρισαν κάτι που δε μπορούσαν να αγνοήσουν.
Βρισκόμασταν μέσα στο ταξί όταν είδαμε κάτι στα δεξιά μας”, αναφέρει η Maria. “Ήταν ένα μικρό φασκιωμένο μωρό σε μια σακούλα λίγο έξω από το δρόμο κι ο ήλιος το έλουζε με τις αχτίδες του. Εκείνη απλά βρισκόταν ξαπλωμένη εκεί και ψηνόταν απ’ τη ζέστη”.
Η οικογένεια ζήτησε από τον οδηγό του ταξί να γυρίσει πίσω για να εξετάσουν καλύτερα το μωρό.
“Είχαμε πολύ άγχος όταν βγήκαμε από το αμάξι”, θυμάται η Μαρία. “Ανησυχούσαμε για τη ζωή του παιδιού; Έξω είχε πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου και το μικρό ψηνόταν από τον ήλιο”.
Παρά το φόβο τους, το ζευγάρι προσέγγισε το μικρό βρέφος στο δρόμο. Όταν έφτασαν εκεί, ανακάλυψαν πως ήταν ένα πολύ μικρό νεογέννητο κορίτσι. Το κεφάλι της ήταν ακόμη μες τα αίματα και ο ομφάλιος λώρος φαινόταν να είχε μόλις πρόσφατα αφαιρεθεί. Η Maria, κοινωνική λειτουργός στο επάγγελμα, πιστεύει πως το μικρό κορίτσι ήταν μόλις μίας ημέρας.
“Η μαμά της τη φάσκιωσε σε ροζ ρούχα και την τύλιξε με μια κουβέρτα”, λέει η Maria. “Ήταν πολύ ζεστή και βιάστηκα να τη βάλω στο αμάξι, ζητώντας από τον οδηγό να ανάψει τον κλιματισμό. Έμοιαζε όμως εξουθενωμένη”.
Ο σύζυγος της Maria, ο Kent, έφερε λίγο κρύο νερό και προσπάθησε να δροσίσει το μωρό με αυτό τον τρόπο, αλλά εκείνη δεν αντιδρούσε. Ξαφνικά, η Maria είχε μια ιδέα. Βρισκόταν στην 31η εβδομάδα της εγκυμοσύνης της και είχε ήδη γάλα. Αφού ρώτησε τον οδηγό αν θα μπορούσε να θηλάσει το βρέφος (λόγω των κανόνων της κουλτούρας εκεί που ήταν ενάντια στο δημόσιο θηλασμό), η Maria προσπάθησε να φροντίσει το μικρό κορίτσι.
«Της πήρε λίγο χρόνο, αλλά ύστερα από λίγο, το μικρό κορίτσι άρχισε να θηλάζει”, λέει η Maria. “Ανένηψε. Επανήλθε η λάμψη στα μάτια της. Κοιτούσε τριγύρω και έβλεπε τον κόσμο. Είχε ακόμη αίματα και είχε χαρτιά στον αφαλό της. Υποθέτω πως ήταν μια μητέρα που ένιωθε ανήμπορη και έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε”.
Για ορισμένους, η ιδέα του να θηλάζεις ένα ξένο παιδί μπορεί να ακούγεται περίεργη, για τη Maria όμως ήταν κάτι απόλυτα φυσικό. Αυτό που τη δυσκόλεψε ήταν όταν έπρεπε να παραδώσει το μικρό κορίτσι στην πρόνοια.
“Για την ακρίβεια, ένιωθα μια χαρά μέχρι που ήρθε η στιγμή που έπρεπε να την παραδώσω”, λέει η Maria. “Δεν ένιωθα καθόλου καλά που έπρεπε να την αφήσω. Είχε ξυπνήσει και με όσο πιο πολύ με κοιτούσε στα μάτια, τόσο πιο δύσκολο ήταν για μένα”.
Το μικρό κορίτσι θα δοθεί για υοθεσία και ονομάστηκε Ceren. Η Maria κατάφερε να επικοινωνήσει με τις αρχές σχετικά με την πρόοδο της υγείας της Ceren και της είπαν πως μπορεί να την επισκεθεί οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει.
Αρχικά, η Maria δεν κατάλαβε πως έσωσε τη ζωή της μικρής. Από το σπίτι της στη Δανία όμως, άρχισε να συνειδητοποιεί πόσο σημαντικό ήταν που μπόρεσε να τη θηλάσει και να κρατήσει την Ceren στη ζωή.
Συχνά ξεχνάμε πόσο μπορούν οι αποφάσεις μας να επηρεάσουν τη ζωή γύρω μας. Μένω έκπληκτη με το πόσο γρήγορα και τρυφερά αντέδρασε η Maria σε ένα παιδί που τη χρειαζόταν, παρά το γεγονός πως το παιδί αυτό είχε γεννηθεί από άλλη μάνα, σε άλλη χώρα. Μακάρι το κοριτσάκι αυτό να βρει ένα μόνιμο σπίτι που μπορεί να της παρέχει αυτού του είδους τη φροντίδα – να τη νοιάζονται, να είναι εκεί γι’ αυτή και να την αγαπάνε δίχως όρια.
Πηγή : eimaimama.gr
