Ναι, εδώ και μέρες το σκέφτομαι. Θέλω να γράψω ένα άρθρο για τον ερμηνευτή Χρήστο Χολίδη. Θέλω να γράψω ένα άρθρο που δεν θα αναφέρεται στο αν είναι ή δεν είναι όμορφος ή στο αν χώρισε ή αν είναι μαζί με τη σύντροφο του. Θέλω ως μια απλή κοπέλα που αγαπά τη μουσική, να γράψω ένα άρθρο που να μιλά για την φωνή του , τον τρόπο που ερμηνεύει και την παρουσία του στη σκηνή. Και αρχίζω λοιπόν κάπως έτσι…
Γράφει η Στέλλα Παπά
«Έχω πάει να δω αρκετά νυκτερινά σχήματα και ήταν πολλοί οι καλλιτέχνες που με απογοήτευσαν βλέποντας τους live. Όμως ο Χρήστος Χολίδης είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος όταν ερμηνεύει στη σκηνή σε κάνει να ταξιδεύεις, να ζεις το τραγούδι από την πρώτη μέχρι και την τελευταία νότα. Όταν ακούω τον Χρίστο Χολίδη επιβεβαιώνω αυτό που είχε πει γερμανός συγγραφέας Berthold Auerbach πως «Η μουσική ξεπλένει από την ψυχή τη σκόνη της καθημερινότητας».
Όταν ανεβαίνει στη σκηνή και αρχίζει η μουσική να παίζει είναι σαν να αρχίζει ένα φλερτ μεταξύ της μελωδίας των μουσικών οργάνων και της φωνής του ερμηνευτή. Είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που σέβονται και δεν «φοβούνται» το κοινό τους. Τους ανταποδίδει με τον πιο ωραίο τρόπο την αγάπη που του δείχνουν. Ένας άνθρωπος με ήθος και αρχές.
Μέσα σε δύο μήνες τον είδα πέντε φορές και θα τον έβλεπα ακόμα τόσες. Είναι ένας σωστός καλλιτέχνης που καταφέρνει να γεμίζει κάθε νυκτερινό κέντρο στο οποίο εμφανίζεται και κάνει το κοινό του να το θαυμάζει κάθε φορά περισσότερο.
