Η Ιφιγένεια γεννάει το γιο της
Το κάρο προχωρά με τη Σοφία, την Αρίν και τις κόρες τους. Οι τέσσερις γυναίκες κατευθύνονται προς το Ακ Νταγ Ματέν αμφιβάλλοντας όμως για το αν έχουν πάρει το σωστό δρόμο. Γύρω τους ερημιά αλλά καταφέρνουν και προχωρούν μέσα στην δάσος. Ανάβουν φωτιά, διανυκτερεύουν και δείχνουν να ξεχνιούνται από τις έγνοιες τους προς στιγμήν. Το επόμενο πρωί τις βρίσκει να συνεχίζουν το δρόμο τους παρόλο που έχουν ξεμείνει από νερό. Ξαφνικά βρίσκουν ένα ποτάμι και ξεδιψάνε. Οι μικρές κάνουν μπάνιο στο ποτάμι αλλά ο κίνδυνος παραμονεύει. Τούρκοι ληστές αρπάζουν την Ειρήνη και τη Λουσίν και βιάζουν τη Σοφία και την Αρίν που πέφτουν λιπόθυμες στο χώμα.
Στο μεταξύ στο Ερζερούμ η Ιφιγένεια βυθισμένη στη λύπη της ξαφνικά αισθάνεται να σπάνε τα νερά. Η Μελικέ τρέχει κοντά της και φωνάζει τη μαμή. Μετά από πολύ προσπάθεια ο γιος της Ιφιγένειας έρχεται στον κόσμο.
Ο Αλή όσο διαδραματίζονται αυτά συνοδεύει κρατούμενους όντας σε υπηρεσία. Στην πομπή είναι ένα μικρό Αρμενόπουλο το οποίο ο Αλή σώζει από τους Τούρκους και το κρύβει στο σπίτι του στο Ερζερούμ. Η Ιφιγένεια νιώθει ευτυχισμένη ξανά. Παρακαλεί να πουν το νεογέννητο παιδί Μιλτιάδη.
Στο μεταξύ ο Μίλτος στο Παρίσι καταφέρνει μέσω του Ζαχάρωφ να βρει ταξιδιωτικά έγγραφα και ξεκινάει να βρει την Ιφιγένεια.
