Η μοναχικότητα είναι ένα νοητικό στάδιο και δεν είναι το ίδιο όταν είσαι μόνος.
Ακόμα κι αν είσαι μέσα σε ένα πλήθος ανθρώπων, μπορείς ακόμα να αισθάνεσαι μοναχικός, αλλά δεν είσαι μόνος καθώς είσαι μέσα σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο. Αυτό που βιώνεις είναι ο διαχωρισμός, που μπορεί να είναι μια ανισορροπία μεταξύ εσωστρέφειας και εξωστρέφειας.
Υπάρχουν διαφορετικές μορφές μοναχικότητας από το να λείπει ένας σύντροφος, δυσκολία με φίλους η με τους κοινωνικούς κύκλους επειδή δεν έχεις έναν σύντροφο ή «είμαι διαφορετικός/η», έτσι δεν ταιριάζω ή κάτι παρόμοιο.
Η μοναχικότητα είναι συνδεδεμένη με την ευτυχία η οποία είναι ένα νοητικό στάδιο που έχουμε καλουπωθεί να βιώνουμε βάση των αξιών της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Σε αυτό το βαθμό, η ευτυχία έχει ένα αντίθετο – τη δυστυχία και είναι επίσης πιθανό να βιώσουμε και τα δύο την ίδια στιγμή. Συνεπώς, αυτό δείχνει ότι είναι ένα προσωρινό στάδιο που είναι στο έλεος εξωτερικών επιρροών – τα πάνω και τα κάτω της ζωής.
Η κοινωνία μας, μας λέει ότι ευτυχία είναι να έχεις πολλά χρήματα, να έχεις πολυτελή υπάρχοντα, και βασίζεται στη συσσώρευση υλικών ή πλούτου αλλά εμείς γνωρίζουμε ότι τίποτα από αυτά δεν μπορεί να μας φέρει μόνιμη ευτυχία.
Μέσω της μοναχικότητας, γιατί αισθανόμαστε διαχωρισμένοι από τους άλλους ή την κοινωνία – θα μπορούσε να είναι ότι έχουμε χάσει την επαφή με τους άλλους εξαιτίας των παλιών μας εμπειριών και των συναισθηματικών μας πόνων, των απογοητεύσεων ή των ανασφαλειών.
Επιπλέον, η πραγματικότητα είναι ότι έχουμε χάσει την επικοινωνία με το ποιοι είμαστε. Οι μοναχικοί άνθρωποι συχνά υποθέτουν λανθασμένα ότι δεν έχουν τίποτα να συνεισφέρουν, ότι οι γνώμες τους δεν μετρούν, και ότι δεν έχουν τίποτα να μοιραστούν. Φυσικά, αυτό είναι μεγάλο λάθος και είναι απλώς εξαιτίας της ανασφάλειας.
Έχουμε γίνει εσωστρεφείς – και αυτό είναι ένα πολύ μοναχικό μέρος να είμαστε καθώς οι επικοινωνιακές μας ικανότητες με άλλους μειώνονται. Έτσι, ακόμα κι αν είμαστε στο ίδιο δωμάτιο, αισθανόμαστε μόνοι ή αποκομμένοι και έχουμε γίνει εσωστρεφείς.
Συνεπώς, πρώτα, πρέπει να επιστρέψουμε σε μεγαλύτερη ασφάλεια και σταθερότητα το οποίο μπορεί να γίνει εύκολα με το διαλογισμό. Ο διαλογισμός είναι τέλειος για να μας επιτρέψει να ξανασυνδεθούμε με τους εαυτούς μας πρώτα, και μετά με τον κόσμο γύρω μας συμπεριλαμβάνοντας τους κατοίκους του.
Ο διαλογισμός μας βοηθά να καλύψουμε το κενό του διαχωρισμού, να ξανασυνδεθούμε με τον πραγματικό εαυτό μας και να λειτουργούμε από το επίπεδο της καρδιάς που είναι συμπαντικό. Τότε, εξαιτίας της διευρυμένης μας συνειδητότητας, δεν αισθανόμαστε μόνο συνδεδεμένοι αλλά με τον καιρό ανθίζει ένα αίσθημα ενότητας με τα πάντα. Είναι τόσο ικανοποιητικό, δε θα αισθανθείς ποτέ ξανά μόνος ή διαχωρισμένος.
Καλώς ήρθες στον νέο σου κόσμο.
