Ο Αντώνης Ραμπαούνης ανοίγει την καρδιά του στο music.net.cy και στην Στέλλα Παπά


Ο Αντώνης Ραμπαούνης είναι ένας πολύ έξυπνος , γοητευτικός , καλλιεργημένος  και σοβαρός άντρας.  Με αφορμή τη συμμετοχή του στη σειρά «όσα δεν ξέρεις» του Ρικ1 μιλήσαμε μαζί του και μάθαμε «οσα δεν ξέραμε» για αυτόν.

Αντώνη μου φέτος πόσα χρόνια κλείνεις στο χώρο της υποκριτικής ;

Κλείνω 33 χρόνια μαζί με την σχολή. Όταν ξεκινούσα, δεν σκεφτόμουν καθόλου ότι θα έκανα αυτό το ταξίδι. Ελπίζω να πάω και παρακάτω, να δω και να μάθω. Έτσι κι αλλιώς μετά από κάποια χρόνια ποιός μας θυμάται , ποιός νοιάστηκε”  ….

Ποία ήταν αυτά που  δεν ξέρεις  και σε έκαναν να έρθεις Κύπρο ;

Αν τα ήξερα θα σας τα έλεγα . Για να τα μάθω ήρθα… Αστειεύομαι !  Συμμετέχω σε μια καθημερινή σειρά που προβάλλεται στο PIK1,”Οσα δεν ξέρεις ” είναι ο τίτλος .Είναι μια παραγωγή του Ανδρέα Βουγιούκα , που έγινε με πολύ αγάπη και μεράκι και που εδώ υποδύεται τον Πάρη. Ο σεναριακός άξονας της σειράς ,περιγράφει μια δυνατή ανδρική φιλία που την διέκοψε βίαια ένας θάνατος με ένα καλά κρυμμένο μυστικό. Υπάρχουν κι άλλες παράλληλες ιστορίες πού κατά κάποιο τρόπο τέμνονται μεταξύ τους και δημιουργούν ίντριγκα.

Στη σειρά  σε είδαμε στα πρώτα επεισόδια να είσαι φυλακισμένος. Θα σε δούμε τελικά να βγαίνεις από τη φυλακή ;

” Σα βγω απ’ αυτή τη φυλακή, κανείς δεν θα με περιμένει, οι δρόμοι θά ‘ναι αδειανοί , κι η πολιτεία μου πιο ξένη…” Συγνώμη που το ‘ριξα στο τραγούδι. Το πρωτάκουσα από τον Σαββόπουλο , το τραγουδούσε μόνο με μια κιθάρα. Μ’ αρέσει , αλλά καμιά σχέση με τον Μιχάλη της σειράς. Αυτός θα βρει έξω τα παιδάκια του, που υπερ-αγαπά και θα ξεκινήσει μια όσο γίνεται κανονική ζωή. Λέω, όσο γίνεται , γιατί η σεναριογράφος μας, φαντάζομαι , πως του επιφυλάσσει εκπλήξεις ! Άλλωστε η τέχνη αγαπά το τραγικό, το πρόβλημα , την ανατροπή ,αυτά έχουν ενδιαφέρον. Μια καθ’ όλα κανονική ζωή κα ευτυχισμένη , είναι μια τελειωμένη κατάσταση. Αλλιώς οι συγγραφείς θα έγραφαν μόνο  προσκλητήρια γάμου και ευχετήριες κάρτες.

Έχεις γνωρίσει την Κύπρο ;

Όχι αλλά γι’ αυτό ήρθα , για να γνωρίσω οσα δεν ξέρω..! Κι αυτό το ταξιδάκι σε άγνωστα τοπία , μεταφορικά και κυριολεκτικά , είναι πολύ ενδιαφέρον έως συναρπαστικό θά’λεγα. Στο άκουσμα της λέξης Κύπρος , συνωστίζονται τόσα πολλά. Η μακραίωνη ιστορία του τόπου , τα βάσανα και οι αγώνες των ανθρώπων εδώ,  μου εμπνέουν ένα σεβασμό τόσο ειλικρινή  όσο και διακριτικό. Νιώθω ανάμεσα σε έλληνες . Έχουμε τον ίδιο εθνικό ύμνο . Αυτό και μόνο δημιουργεί συγκίνησ

Θα ήθελες να μείνεις μόνιμα στην Κύπρο;

Αν υπήρχε σοβαρός λόγος , γιατί όχι ; Προς το παρόν απολαμβάνω να μοιράζω τη ζωή μου σε Αθήνα και Λεμεσό , γιατί είμαι και άνθρωπος της βαλίτσας. Η αλλαγή στο σκηνικό και η συνάντηση με ανθρώπους που μοιράζεσαι το ίδιο μυστικό , είναι πράγματα που δύσκολα βαριέσαι

Θεατρικά θα σε δούμε κάπου ;

Είχα συζητήσει για ένα δυνατό ισπανικό έργο με το Θέατρο Altera Pars , που ήταν για τις αρχές φλεβάρη , αλλά έτσι όπως ταξιδεύω , δεν ξέρω πια αν είναι εφικτό. Ξέρετε η καταγωγή μου σε αυτή τη ‘δουλειά’ είναι θεατρική. Δεν ονειρεύτηκα ποτέ να γίνω τηλεοπτικός αστέρας . Όταν τελείωνα την σχολή του Κουν , δεν υπήρχαν ιδιωτικά κανάλια με όλες αυτές της σειρές μυθοπλασίας. Μετά άρχισε να γίνετε ο χαμός και να αναδεικνύεται ο πληθωρισμός των τηλεοπτικών αστέρων. Πάντα και παντού θα έκανα θέατρο γιατί για μένα είναι υπόθεση ψυχής. Το θέατρο δημιουργεί ποίηση και μαγεία ! Δεν υποτιμώ καθόλου την τηλεόραση , είναι ένα εξαιρετικά απαιτητικό είδος , που χρειάζεται κάπως διαφορετική τεχνική προσέγγιση από τον ηθοποιό. Η διαφορά έγκειται στο ότι είναι μια δουλειά που γίνεται αποσπασματικά. Δεν έχεις άμεση , ζωντανή επαφή με το κοινό.

Τι θα απαντούσες σε αυτούς που κατηγορούν τις κυπριακές παραγωγές ;

Μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε!  Αλλά όλοι πέφτουμε στην παγίδα. Όταν κρίνεις αρνητικά σε κυριεύει ένα πλαστό αίσθημα υπεροχής. Όμως  είναι ένα άδικο ξόδεμα. Αν κοιτάξουμε καλύτερα τον καθρέφτη μας , δεν θα δούμε μόνο τον Μεγαλέξανδρο , αλλά και τον καραγκιόζη!

Αν έπρεπε να δώσεις στην ζωή σου έναν τίτλο από μια από τις σειρές στις οποίες συμμετείχες  ποιος θα ήταν αυτός και γιατί ;

«Οσα δεν ξέρεις» . Όχι για να παινέψω το σπίτι μου , αλλά είναι ας πούμε όπως οι έρωτες , ο τελευταίος έχει σημασία , όλοι οι άλλοι είναι παρελθόν. Έχει κι ένα μυστήριο αυτός ο τίτλος , γι αυτό μου αρέσει. Είναι σαν κλειστή πόρτα , που θέλεις να ανοίξεις για να ανακαλύψεις κάτι καινούργιο.

Κάποιοι άνθρωποι  αρνούνται να μεγαλώσουν και θεωρούν τον χρόνο εχθρό τους εσύ πως τα πάς με το χρόνο ;

Με τον χρόνο δεν την παλεύεις , βγαίνεις πάντα ηττημένος. Είναι ένα σχολείο με πολύ ακριβά δίδακτρα ! Η δουλειά μου  βοηθάει πάντως να τον ξεγελάω , να τον ξεχνώ , γιατί ένα από τα κύρια συστατικά της είναι το παιχνίδι  , η χαρά. Λέμε  ,παίζω ένα ρόλο , δλδ μπαινοβγαίνω στις ζωές των προσώπων του έργου, ζώντας ένα αληθινό ψέμα. Λίγο σχιζοφρενικό έτσι ; Τελικά ξεγελάω τον εαυτό μου , όχι τον χρόνο. Πάντως , το πέρασμά του σε βοηθάει να απαλλαγείς από το απόβαρο , το περιττό και να αναζητήσεις περισσότερο την  ουσία των πραγμάτων. Μεγαλώνοντας μαθαίνεις να κόβεις δρόμο, να φτάνεις πιο γρήγορα στο επιθυμητό.

Λένε πως τα γκρίζα μαλλιά είναι γοητεία , εσύ είδες τις κατακτήσεις σου να αυξάνονται τώρα που αλλάξανε λίγο τα μαλλιά σου; Προσωπικά σε βρίσκω γοητευτικότατο!

Προσωπικά , σε ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό το τελευταίο στην παρένθεση. Τα γκρίζα μαλλιά – λέει – είναι το γκράφιτι του Θεού. Πάντως , θα προτιμούσα να δώ τα έσοδά μου να αυξάνονται παρά τις κατακτήσεις.( γέλια) Όχι , δεν μπορώ να δώ την γυναίκα σαν τρόπαιο, εξαρτάται από  πια γωνία το κοιτάζει κανείς. Βέβαια , δεν το θέλω το ψέμα , με κολακεύει όταν αρέσω. Υπάρχει κανείς που δεν το θέλει ; Παίρνω λοιπόν μια  μικρή δόση επιβεβαίωσης το ξεχνάω γρήγορα και  πάω παρακάτω.

Προτιμάς τις καθημερινές σειρές ή τις αυτοτελείς ;

Προτιμώ να συνεργάζομαι με ανθρώπους που μπορούμε να επικοινωνήσουμε και να το απολαύσουμε.

Αντώνη μου ερωτικά προτιμάς  το ρόλο του κυνηγού ή του θηράματος ;

Κανένα από τα δύο. Ακολουθώ την αμοιβαία έλξη και το ένστικτό μου , τ’ άλλα γίνονται η δεν γίνονται. Ο καθένας από μας είναι πομπός και δέκτης. Αν εκπέμπεις σε μια συχνότητα όπου ο άλλος συντονίζεται άμεσα, τότε αρχίζει το καλύτερο. Να το πω αλλιώς. Η γοητεία είναι ένα υποκειμενικό ζήτημα. Βλέπεις π.χ μια γυναίκα να ανασηκώνει τα βλέφαρα της και είναι σαν να πετάει όλα της τα ρούχα. Γιατί το βλέπεις στη συγκεκριμένη γυναίκα  και όχι σε μια άλλη ;Προτιμώ την ερωτική “δοσοληψία” , κατ’ επέκταση το δούναι και λαβείν.

Έχασες ποτέ κάποιες ευκαιρίες για τις οποίες μετάνιωσες

Έχασα , όλοι χάνουμε..δεν θα μιλήσω τώρα για επαγγελματικές ευκαιρίες , ποιόν ενδιαφέρει άλλωστε. Η ζωή είναι γεμάτη απώλειες. Μετάνιωσα που  δεν άνοιξα μια συζήτηση  , που θα μπορούσε να φέρει κάτι καινούργιο στη ζωή μου . Μετάνιωσα που δεν έδωσα κάτι  σε κάποιον που το είχε ανάγκη’… .Μετάνιωσα για τα ‘σ’ αγαπώ’ και τα ‘σε θέλω’ που δεν είπα.. Ο ποιητής το λέει πολύ όμορφα : “Ω απέραντη νοσταλγία για κάτι που ποτέ δεν ζήσαμε κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας.’ Νομίζω πως τα καλύτερα  ,τα ζούμε στα αποσιωπητικά που βάζουμε στα μηνύματα.