ΣΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΩ – ΠΑΝΟΣ ΓΑΛΗΝΟΣ


 ~ Σου τηλεφωνώ ~

Η σκέψη μου σε ‘σένα, στο χαμόγελο σου,

στα όμορφα σου μάτια, γαλάζιο τ’ ουρανού,

ταξίδι στο κορμί σου, τ’ άρωμα των μαλλιών σου,

θυμάμαι πως σε γνώρισα νύχτα καλοκαιριού

Τ’ αμάξι σταματάω στην άκρη του δρόμου,

 τα δάκρυα σκουπίζω, οι άντρες δεν κλαίνε,

στο μυαλό μου φέρνω τις στιγμές του χρόνου ,

 που αγάπη μόνο μου ‘δινες, οι αναμνήσεις καίνε

 Σου τηλεφωνώ, μα μου το κλείνεις ότι ζήσαμε με μια το σβήνεις,

 σου τηλεφωνώ, είσαι η ζωή μου αμα δε σε ακούσω θα κοπεί η πνοή μου.

Ο δρόμος μακρινός, όλα σε θυμίζουν,

του γυρισμού η σκέψη, ελπίδα μοναχή,

η θυμηση σου πάθος μου , άγγελοι μ’ αγγίζουν,

μα κόλαση η άρνηση, αγάπης φυλακή

“Σε ζητώ στις σκοτεινές χωρίς ήλιο γωνιές,

πρώτου φιλιού σκιρτήματα, υποσχέσεις, ηδονές.

 Σε ζητώ σε μονοπάτια δύσβατα, νεκρά ,

 μια λέξη να σου κλέψω, έρωτα μου, μια ματιά.

Σε ζητώ, δε σταματώ, θα σε πάρω, μακριά,

το κάλπικο χαμόγελο, να θάψω, βαθιά,

παρηγοριά του νου μου, εσενα θα κρατώ,

μεχρι να ρθει η μέρα, κοντα σου να σταθώ”.

Σου τηλεφωνώ, μα μου το κλείνεις ότι ζήσαμε με μια το σβήνεις,

σου τηλεφωνώ, είσαι η ζωή μου αμα δε σε ακούσω θα κοπεί η πνοή μου