Στο ζητάει ξανά και ξανά! Επιμένει όσο δεν έχει επιμείνει ποτέ για τίποτα άλλο. Για ένα μικρό χνουδωτό, αληθινό και παντοτινό τετράποδο φίλο. Να του κάνεις το χατίρι; Εγώ λέω, ναι! Και θα σου τεκμηριώσω το γιατί αμέσως πιο κάτω.
Φυσικά, λέω αβίαστα αυτό το «ναι», επειδή ως παιδί κουβαλούσα πάντα ζώα στο σπίτι (κουτάβια, γατάκια, κουνέλια, κοτοπουλάκια, παπάκια, χελωνάκια, μία πέρδικα και ένα κοτσύφι μία φορά). Και σίγουρα δεν θα μπορούσα να διανοηθώ ποτέ να μεγαλώσω την κόρη μου χωρίς τη συντροφιά ενός τουλάχιστον σκύλου, σε συνδυασμό με κάποια γατάκια που κατά καιρούς βρίσκουμε κατατρεγμένα σε δρόμους και χωράφια.
Η αλήθεια είναι, όμως, ότι όλο και περισσότερες οικογένειες έχουν δει στην πράξη τα πλεονεκτήματα του να έχουν κάποιο κατοικίδιο. Kαι τελικά μέσα από την αγάπη που παίρνουν και δίνουν, καταλήγουν να θεωρούν το κατοικίδιο ζωάκι μέλος της οικογένειας.
Το σίγουρο, εξάλλου, είναι ένα. Είτε διαλέξεις γάτα, σκύλο, κουνέλι, χαμστεράκι ή ακόμα και χελωνάκια ή ψαράκια, τα οφέλη που θα εισπράξουν τα παιδιά σου, μεγαλώνοντας σε ένα σπίτι με κατοικίδιο, είναι αξιοσημείωτα. Φυσικά, η επαφή του παιδιού με ένα ψάρι στη γυάλα δεν είναι η ίδια με τη σχέση που θα αναπτύξει με έναν σκύλο ή μία γάτα. Γι’ αυτό εξάλλου και τα παιδιά επιμένουν σε επιθυμίες του τύπου: πότε θα πάρουμε σκύλο; Ή να κρατήσουμε αυτό το γατάκι; Γιατί κάτι ξέρουν… Κάτι υποψιάζονται…
Όσο λοιπόν κι αν προσπαθήσεις να εκτονώσεις την ανάγκη του παιδιού σου για ένα ζωάκι με γυαλόψαρα και κατοικίδια ποντικάκια, ίσως θα πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι σοβαρά αν είναι καιρός να προχωρήσεις στο επόμενο βήμα. Στην απόφαση δηλαδή να εντάξεις στην οικογένειά σου ένα μεγαλύτερο κατοικίδιο. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα να περάσεις από τη σκέψη στην πράξη, αν διαβάσεις τα οφέλη που αυτό συνεπάγεται για το παιδί σου.
Tα παιδιά που ζουν με ένα κατοικίδιο μαθαίνουν…
Πώς να νιώθουν απόλυτα αποδεχτά
Ένας σκύλος θα κουνήσει πάντα την ουρά του από χαρά, όταν σε βλέπει – ανεξάρτητα από τα αν είσαι όμορφος, έξυπνος, πλούσιος ή πετυχημένος. Με την ίδια λογική και η γάτα θα τριφτεί στα πόδια σου και θα κουρνιάσει στην αγκαλιά σου γουργουρίζοντας. Τα κατοικίδια δεν κρίνουν το άτομο που έχουν απέναντί τους, ενώ βοηθούν πραγματικά εκείνα τα παιδιά που μπορεί να είναι πιο μοναχικά ή αντιμετωπίζουν προβλήματα άγχους. Ταυτόχρονα όμως λειτουργούν και σαν καθρέφτες, αφού το παιδί μαθαίνει και το ίδιο να αποδέχεται τους άλλους για αυτό που είναι, πράγμα που κατευνάζει τις όποιες κριτικές του διαθέσεις.
Πώς να έχουν ενσυναίσθηση
Πολλά έχουν ειπωθεί τα τελευταία χρόνια για την αξία της ενσυναίσθησης. Το να μπαίνεις δηλαδή στη θέση του άλλου -στα παπούτσια του- και να νοιάζεσαι για εκείνον. Το κυριότερο, όμως, που χρειάζεται να ξέρουμε για την ενσυναίσθηση είναι ότι πρόκειται για κάτι που διδάσκεται στα παιδιά από τους γονείς τους, εξηγεί ηψυχολόγος Σοφία Παπαγεωργίου, η οποία τονίζει: “Η ζωή με ένα κατοικίδιο σίγουρα μπορεί να διευκολύνει αυτή τη διαδικασία. Το να φροντίζεις ένα ζώο το οποίο βασίζεται ολοκληρωτικά σε εσένα, σημαίνει ότι κατανοείς τις ανάγκες του και τις προλαμβάνεις, άρα έχεις ενσυναίσθηση. Ταυτόχρονα, όμως, αναπτύσσεις και το φροντιστικό κομμάτι του εαυτού σου. Ένα παιδί που μεγαλώνει με ένα κατοικίδιο μαθαίνει από μικρό πώς να φροντίζει αποκωδικοποιώντας τις ανάγκες κάποιου άλλου, αφού μπαίνει στη διαδικασία να σκεφτεί: Μήπως πεινάει; Μήπως θέλει να το πάω βόλτα; Μήπως φοβάται τους θορύβους; Στην ουσία τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να κάνουν την πρώτη τους πρόβα ως φροντιστικοί γονείς μέσα από τη φροντίδα ενός κατοικίδιου ζώου. Φυσικά, αυτό ισχύει στην περίπτωση που το παιδί είναι αρκετά μεγάλο, ώστε να αναλάβει κάποιες ευθύνες και παίρνοντας ως δεδομένο πως οι γονείς θα το ενθαρρύνουν να συμμετέχει στη φροντίδα του ζώου”.
Πώς να είναι πιο υπεύθυνα
Αναλαμβάνοντας τη φροντίδα ενός κατοικίδιου, τα παιδιά γίνονται περισσότερο υπεύθυνα. Ακόμα και από την προσχολική ηλικία μπορούν να αναλάβουν μικρές ευθύνες που έχουν σχέση με το κατοικίδιο, όπως πχ. να γεμίζουν το μπολ με νερό ενώ μεγαλώνοντας μπορούν να βγάζουν βόλτα τον σκύλο, φροντίζοντας να καθαρίζουν με τη σωστή διαδικασία όταν λερώνει ή να τον κάνουν μπάνιο, μια διαδικασία που κυριολεκτικά συναρπάζει τα περισσότερα παιδιά. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζεις είναι ότι ένα παιδί, που αναλαμβάνει ευθύνες και ως εκ τούτου γίνεται πιο υπεύθυνο, νιώθει να τονώνεται σημαντικά και η αυτοπεποίθησή του. Επομένως, είναι διπλό το όφελος.
Πώς να κοινωνικοποιηθούν
Τα παιδιά, ακόμη και μικρής ηλικίας, αγαπούν να μιλούν με τα ζώα. Σε αυτή την περίπτωση, τα ζώα δεν δίνουν μόνο συναισθηματική υποστήριξη αλλά ενισχύουν την κοινωνικοποίηση των παιδιών, κάνοντάς τα πιο ομιλητικά στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Η απλή παρουσία και η απουσία λεκτικής απάντησης των ζώων είναι ένα καλό έναυσμα για διαλόγους που το παιδί συνήθως διατυπώνει φωναχτά, ενώ δεν αποκλείεται να δίνει μόνο του τις απαντήσεις που πιθανόν να έδινε το ζωάκι αν μιλούσε. Όλα αυτά δίνουν την ελευθερία και το ερέθισμα στα παιδιά να μιλάνε περισσότερο, πράγμα που διευκολύνει τις συναναστροφές τους με τους φίλους τους.
Παρόλο, πάντως, που τα οφέλη που μόλις διάβασες ισχύουν και μάλιστα με το παραπάνω, θα πρέπει να σου τονίσω ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα πρέπει να αποτελέσει λόγο για να δωρίσεις ένα κατοικίδιο ζωάκι στο παιδί σου, αν δεν είσαι εσύ πρώτα από όλους απόλυτα βέβαιος ή βέβαιη ότι θα μπορέσεις να υποστηρίξεις τη φροντίδα και τη δέσμευση που αυτό συνεπάγεται. Σκέψου το διπλά και τριπλά, ιδιαίτερα αν δεν έχει ζήσει ποτέ με κατοικίδιο, καθώς στην αρχή η συγκατοίκηση μπορεί να μη σου φανεί και τόσο εύκολη. Αν και προσωπικά πιστεύω ότι δεν θα το μετανιώσεις και ότι πολύ σύντομα δεν θα μπορείς να διανοηθείς πώς είναι να ζεις χωρίς ένα τετράποδο ζωάκι στο σπίτι.
Πηγή : Thrive Global Greece
