Ο Μίλτος παραμένει φυλακισμένος παρ’ όλες τις προσπάθειές του να αποδείξει ότι δεν είναι εχθρός της επανάστασης ενώ η Ιφιγένεια, με το μωρό, η Σοφία και η Μελικέ έχουν διαφύγει στην ύπαιθρο. Γρήγορα καταλαβαίνουν από ένα απόσπασμα επαναστατών που περνάει με τον Ρώσο διοικητή αιχμάλωτό τους ότι δεν έχουν τύχη γιατί και οι Ρώσοι δεν θα τις βοηθήσουν. Έτσι αποφασίζουν να πάνε στην Αμισό.
Παράλληλα η Ειρήνη είναι ασφαλής με τον Χότζα, όπως και η Λουσίν στο χριστιανικό γυναικείο μοναστήρι. Την ίδια στιγμή ο Ονούρ Ασλάν θεωρείται υπαίτιος για τις ήττες και αντικαθίσταται από τον Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος προτείνει να ενοχοποιήσουν γενικά τους χριστιανούς, τώρα που φεύγουν οι Ρώσοι, με απώτερο σκοπό να απαλλαγούν από τους Ελληνες και τους Αρμένιους. Αργότερα και με αιτία το κλάμα του μωρού, οι κρυμμένες Ιφιγένεια, Σοφία και Μελικέ συλλαμβάνονται από τον Μουράτ και μια ομάδα στρατιωτών, οι οποίοι μεταφέρουν σε πομπή χριστιανούς του Ερζερούμ. Τις βάζουν κι αυτές με τους άλλους στην πομπή και ξεκινάνε για άγνωστη κατεύθυνση. Στο μεταξύ ο Χότζας εξακολουθεί να φέρεται καλά στην Ειρήνη ενώ η Λουσίν έχει ντυθεί μοναχή για να παραμένει ασφαλής. Στο καραβάνι ο Μουράτ απαγορεύει να σταματάνε για νερό οι αιχμάλωτοι και οι Τούρκοι σκοτώνουν όποιον δεν υπακούσει ενώ ο Μίλτος γράφει ένα γράμμα με τα νέα του στην Ιφιγένεια, έστω κι αν ξέρει ότι αυτό το γράμμα δεν θα σταλεί ποτέ. Η Ιφιγένεια δεν έχει γάλα για να ταΐσει το μωρό και δεν μπορεί έτσι κι αλλιώς να βρει τροφή, οπότε στην απόγνωσή της δαγκώνει το χέρι της και του δίνει να πιει από το αίμα της. Η Σοφία και η Μελικέ την κοιτούν σαστισμένες. Στην Αμισό, οι Έλληνες συνειδητοποιούν ότι με την πτώση του Τσάρου και την αποχώρηση των Ρώσων, θα βρεθούν στο έλεος των Τούρκων, οι οποίοι καταλαβαίνουν ότι ήρθε η ώρα να εξοντώσουν τους χριστιανούς. Ο Μουσταφά βλέπει στο δρόμο την Βασιλική, την κυνηγάει και μπαίνει με τη βία στο σπίτι της, όπου ψάχνει τον Θέμη και προσπαθεί να τη βιάσει ξανά.
Γίνεται πάλη και με την Ευγενία και εκείνη τη στιγμή η Βασιλική αρπάζει ένα όπλο και τον σημαδεύει. Αλλά δεν τον σκοτώνει. Ο Μουσταφά το σκάει, πηγαίνει και κατηγορεί την οικογένεια Παυλίδη, ότι πήγαν να τον σκοτώσουν και ο Θέμης που έφτασε μόλις στο σπίτι προτείνει να φύγουν γρήγορα από την πόλη. Ξεκινάνε γρήγορα με το κάρο ενώ η Βασιλική από την κακουχία αποβάλλει. Η Ευγενία πέφτει κάτω από το κάρο και χτυπάει. Οι άλλοι αναγκάζονται να φύγουν ενώ αυτή καταδιώκεται από τον Οντούρ, αλλά καταφέρνει να κρυφτεί στο σπίτι της Σωτηρίας, η οποία δεν την αποκαλύπτει και έτσι γλιτώνει. Παράλληλα ο Θέμης αποφασίζει να επιστρέψει για να σώσει την Ευγενία. Ο Μίλτος μαθαίνει ότι θα αποφυλακιστεί, γιατί ο Ζαχάρωφ είναι χρήσιμος και στη νέα κατάσταση, όμως αποφασίζει να μην πάει στο Παρίσι όπως του προτείνουν, για να μείνει και να βρει την Ιφιγένεια και το μωρό. Την ίδια στιγμή οι Τούρκοι βάζουν όπλα μέσα στην εκκλησία της Αμισού για να κατηγορήσουν τους χριστιανούς ότι έχουν οπλισμό. Μετά στρέφουν το μένος τους μαζί με τον όχλο που μαζεύτηκε ενάντια στον Θεόκλητο και εισβάλλουν στο σπίτι του, το λεηλατούν και αυτόν τον συλλαμβάνουν ως ένοχο.
