Του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους, Δημάρχου Στροβόλου
Το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Λευκωσίας, μαζί με τη διαχείριση αποβλήτων, αποτελούν τις δύο μεγαλύτερες και πιο απαιτητικές περιβαλλοντικές προκλήσεις που καλούμαστε να διαχειριστούμε στην πόλη μας. Εμείς στον Στρόβολο το βιώνουμε ακόμη πιο έντονα, καθώς λόγω της γεωγραφικής μας θέσης, είμαστε οι πρώτοι και βασικοί αποδέκτες του κυκλοφοριακού.
Ως αποτέλεσμα, το κυκλοφοριακό έχει γίνει για τον Στρόβολο μια δυσάρεστη πραγματικότητα, αφού επί καθημερινής βάσεως ουρές αυτοκινήτων εκτείνονται για χιλιόμετρα σε όλες σχεδόν τις κύριες οδούς και λεωφόρους, προκαλώντας κυκλοφοριακή συμφόρηση, ατμοσφαιρική ρύπανση, ηχορύπανση, εκνευρισμό και χάσιμο χρόνου και ας μην ξεχνάμε, σημαντικό δυστυχώς αριθμό τροχαίων ατυχημάτων. Δυστυχώς, το πρόβλημα ολοένα και επιδεινώνεται. Οι αυξημένοι ρυθμοί ανάπτυξης και η αύξηση του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια, έχουν επιφέρει και αύξηση στις οχηματικές διακινήσεις. Άλλωστε, γωνστή σε όλους είναι η θετική συσχέτιση μεταξύ τους.
Μέχρι πού, όμως, θα φτάσει αυτό το πρόβλημα; Έχουμε αναλογιστεί πού οδηγείται αυτή η κατάσταση; Για αυτό, λοιπόν είναι ώρα για μέτρα τώρα. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι η οριστική επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος θα επέλθει μόνο με την υιοθέτηση και εφαρμογή του Τραμ, με γραμμές που θα ενώνουν τον νότο με τον βορρά και την ανατολή με τη δύση. Χρειάζεται, λοιπόν, πολιτική βούλησης σε ανώτατο επίπεδο. Παράλληλα, όμως, επιβάλλεται και η εφαρμογή πιο άμεσων μέτρων για την άμεση διαχείριση της καθημερινότητας και απάβλυνση του προβλήματος.
Σε αυτό το πλαίσιο, μέσω της νέας σύμβασης για τη διαχείριση των δημόσιων μεταφορών της Λευκωσίας, θα πρέπει να γίνουν πράξη τα αυτονόητα: εκτεταμένο ωράριο, συχνότερες διαδρομές και πιο πυκνές στάσεις, ενώ αναφέρουμε και την αναγκαιότητα για την τοποθέτηση εκσυγχρονισμένων στάσεων με κατάλληλα σκέπαστρα, που να εξυπηρετούν και ταυτόχρονα να προστατεύουν τους επιβάτες κατά την αναμονή τους. Επιπρόσθετα, αναφέρουμε και τη σημαντικότητα της πλήρους αξιοποίησης των δυνατοτήτων της τεχνολογίας που προσφέρει το Split Cycle and Offset Optimization Technique (SCOOT), το οποίο συντονίζει τους φωτεινούς σηματοδότες κατά μήκος κύριων οδικών αξόνων, με σκοπό την εύρυθμη και απρόσκοπτη διακίνηση των οχημάτων.
Επισημαίνουμε, ωστόσο, ότι η αλλαγή δεν θα πρέπει να επαφίεται σε στενά γραφειοκρατικά πλαίσια, αλλά να αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα της πολιτείας.
Και κάτι ακόμη: Αυτή τη στιγμή υπάρχει μία αποσπασματική προσέγγιση του κυκλοφοριακού. Η διαχείριση του προβλήματος από τον ένα Δήμο, δεν θα πρέπει να μετακυλύει το πρόβλημα στον άλλο Δήμο.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κρίνεται επιβαλλόμενη. Ο νέος μητροπολιτικός Δήμος που θα προκύψει και ναι, με τη συμπερίληψη του Στροβόλου, θα έχει τη δυνατότητα για την ολιστική εφαρμογή του Ολοκληρωμένου Σχεδίου Κινητικότητας της Λευκωσίας, μεγιστοποιώντας με αυτό τον τρόπο τα αναμενόμενα αποτελέσματά του.
Δεν νοείται σύγχρονη και ανθεκτική πόλη, που να μη βασίζεται στις αρχές της βιώσιμης κινητικότητας. Η παροχή ασφαλών μέσων μαζικής μεταφοράς, που να εξυπηρετούν τις ανάγκες των πολιτών κάθε ηλικίας είναι κοινωνική υποχρέωση κάθε σύγχρονης Ευρωπαϊκής πόλης, όπως είναι η υγεία και παιδεία. Τα ΜΜΜ θα πρέπει να μετεξελιχθούν ως ο βασικός τρόπος κυκλοφορίας και όχι η μοναδική λύση των μη προνομιούχων τάξεων, που δυστυχώς αυτή είναι η θλιβερή σημερινή πραγματικότητα. Όπως μάλιστα διατυπώνεται στον 11ο Στόχο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη της Ατζέντας 2020-30 των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος αφορά τις βιώσιμες πόλεις και κοινότητες, μέχρι το 2030 θα πρέπει να παρέχονται ασφαλή, προσιτά, προσβάσιμα και βιώσιμα συστήματα μεταφοράς για όλους, ενώ παράλληλα θα πρέπει να βελτιωθούν οι δρόμοι, κυρίως μέσω της επέκτασης των δημόσιων συγκοινωνιών.
Αυτό είναι το στοίχημα που έχουμε ενώπιον μας.
