Υπομονή δεν είναι η ικανότητα να περιμένεις αλλά το να διατηρείς τη πρέπουσα συμπεριφορά όσο περιμένεις. Σχετίζεται με την εναρμόνιση του νου στη ροή του χρόνου προς την εκπλήρωση του στόχου, να εξελίσσεσαι όσο περιμένεις το αποτέλεσμα, αυτό είναι υπομονή. Όχι να κάθεσαι ατενίζοντας τον ορίζοντα προσμένοντας την εμφάνιση των αποτελεσμάτων.
Υπομονή δεν σημαίνει να ζεις τη ζωή παθητικά αλλά να επιλέγεις κάθε φορά τη στάση σου. Προς την εκπλήρωση του ονείρου σου, του πολυπόθητου όπως λες, να υπομένεις αποτελεί επιλογή όχι αδιέξοδο, φρόντισε να είναι μια “ευπρεπής” επιλογή, να μην της λείπει τίποτα. Ακριβώς επειδή το να υπομένεις αποτελεί επιλογή, μη σκοτίζεις τους γύρω σου για τις όποιες δυσκολίες εμφανιστούν, έρχονται για να σε διδάξουν, στη τελική υπό πίεση δημιουργούνται διαμάντια.
Δικαιούσαι να παραπονεθείς αλλά μόνο στο εαυτό σου, μόνο μπροστά στον καθρέπτη και αυτό με φειδώ. Όταν ανοίγει το κουτί της κακομοιριάς δύσκολα κλείνει, βολεύει η θέση του θύματος. Δεν ανέχεσαι, υπομένεις, είναι τεράστια η διαφορά και έγκειται στην επιλογή. Στη πρώτη περίπτωση, αυτή της ανοχής, δεν υπάρχει η επιλογή της διακοπής, να σταματήσεις ότι σε ζορίζει και να χαλαρώσεις, στη δεύτερη όμως υπάρχει επιλογή και αυτή μαρτυρά το βάθος των ριζών της επιθυμίας σου, καταδεικνύει τον χαρακτήρα σου, τις αρετές σου, την αντιληπτική σου ικανότητα και την προσαρμοστικότητά σου. Ο κάθε προορισμός είναι όμορφος και γεμάτος υποσχέσεις αλλά μέχρι αυτόν υπάρχει και η διαδρομή, η οποία είναι άγνωστη και κρύβει εκπλήξεις.
Πηγή : enallaktikidrasi.com
